Peru 2014

De voorbereidingen van onze reis naar Peru​.
Reeds een aantal jaren spreken we over een reis naar de één of andere verre bestemming. Een aantal mogelijkheden hebben we besproken zoals een reis naar Zuid Afrika, Peru, Costa Rica, Oeganda, Thailand, Indonesie. uiteindelijk hebben we na een zeer rijp beraad en de nodig kg documentatie is dan in het najaar van 2012 de keuze gevallen op Peru.

We hebben gekozen voor een 27 daagse rondreis met bezoeken aan Machu picchu, Titicacameer, Lima, Huaraz, Arequipa, Cruz del Condor, Cusco, Puerto Maldonado (Amazone jungle). 

Daar we graag wandelen en dit ook combineren met geocaching werd er natuurlijk al uitgekeken welke caches waar liggen en welke we eventueel zouden kunnen tegenkomen. Enkele mistery's werden opgelost en in een pocket queries gestoken. 

De zoektocht naar topokaarten van Peru.​
22-02-2014
​Vandaag, na een vrij lange zoektocht, eindelijk topografische kaarten gevonden van Peru. Nu kunnen we onze reisweg ook in kaart brengen en kijken waar we iets kunnen vinden van kleine of grote schatten die langs onze reisweg zouden kunnen verstopt zitten.

Inentingen en medicatie​
28-02-2014
​Vandaag gaan we weer een stapje verder in de voorbereiding voor onze reis. Straks naar Leuven voor inetingen voor Greet tegen Hepatities A, difteri, gele koorts, hondsdolheid, tyfus, tetanos m.a.w. ze gaan vandaag van Greet een speldenkussen maken. Ook nog vragen voor malariapillen. Het gebied waar we naar toetrekken is de kans minimaal maar toch maar onze voorzorgen nemen, beter voorkomen dan genezen he.

De eerste test voor Peru.
21-04-2014
Vandaag hebben we de eerste test gedaan om wat te wennen aan het klimmen en dalen. 
We zijn dan maar naar het verre Voeren getrokken om daar het "hoog" gebergte van België aan te vallen.
We hebben een wandelingeske gedaan van 26 km met wat klimwerk, we hebben een gemiddelde van 5,7km/u aangehouden.
Dit zal voor de volgende wandelingen het te volgen stramien zijn tot we vertrekken naar Peru. 
Hopelijk gaan deze wandeltochten ons kunnen voorbereiden op het hooggebergte van Peru.
​
Reisverloop Peru van 18 mei tot en met 16 juni 2014.
05-05-2014
​Het vertrek vanuit Schiphol is voorzien op 18 mei om 1230u. Na een vlucht van 13 à 16 uur laden wij, met  een Boeing 777-200, om 1805u plaatselijke tijd in Lima. Een Engelstalige gids wacht ons op in de aankomsthall. In het hotel krijgen we eerst nog wat tips en overloopt hij nog eens onze geplande rondreis door Peru.
De dag na onze aankomst zijn we vrij en kunnen dan op eigen tempo de stad wat gaan verkennen. Dit zal gebeuren met gps en opzoek naar caches. Hopelijk vinden we dan onze eerste overzeese cache.
De tweede dag worden we door onze gids rondgeleid in het centrum van Lima waar we de belangrijkste bezienswaardigheden gaan bewonderen. Als afsluiter van deze rondleiding gaan we onze eigen Pisco sour, de nationale drank van Peru.
 
Op dag drie gaan we weg van de standaard toeristische route en trekken we richting het echte hooggebergte van Peru. Met een comfortabele bus rijden we richting Huaraz. Hier verblijven we in een klein plaatselijk hotelletje. De avond zijn we weer vrij en kunnen we wederom genieten van de lokale lekkernijen en schoonheden.  
De volgende ochtend worden we opgehaald en vertrekken per mini-bus naar het nationale park Huarscaran. Onderweg brengen we een bezoekje aan de Andesbergdorpen Carhuaz en Yunghay. Eenmaal aangekomen in de lodge, maken we een kleine dag rugzak klaar en vertrekken op onze eerste trekking door het hoge noorden. De trekking duurt zo’n 3,5u heen en 2,5 u terug. Op deze trekking kunnen we genieten van de uitgestrekte vlaktes en de besneeuwde bergtoppen van de Andes.
De volgende ochtend neemt de mini-van ons mee tot op een hoogte van 3900 m. vanaf dit punt wandelen we in ongeveer 3u naar de helderblauwe lagoon 69. Op de terugweg worden we opgepikt door de mini-van die ons dan terugbrengt naar Huaraz. De volgende dag kunne we weer rondhangen in Huaraz. Die avond vertrekken we met de nachtbus naar Lima. Hier verblijven we weer een dag om dan verder te trekken naar de zeeleeuwkust.
 
Zondag 25 mei rijden we vanuit Lima in 5u naar de woestijnstad Ica. Ons verblijf is op 3 km van de stad Ica gelegen, in de exotische oase Huacachina. Wuivende palmbomen, exotische bloemen en antieke gebouwen rond een meertje zullen ons hier begroeten.
De volgende ochtend in alle vroegte worden we naar de haven van Paracas gebracht en start de boottocht langs de Ballestas eilanden met zeeleeuwen en dolfijnen. Na een rondvaart van zo’n 2u, hopelijk zie Greet dan al ni groen, komen terug aan in de haven van Paracas.
De volgende dag kunnen we dan wederom onze dag zelf indelen. Die avond gaan we naar het busstation van Ica en nemen daar de nachtbus, voor een rit van 10u, naar Arequipa.
 
Bij aankomst de volgende ochtend in Arequipa, kunnen we op eigen tempo deze kloosterstad verkennen.
 
Op vrijdag 30 mei vertrekken we, voor een vijf uur durende rit, richting het Peruaanse platteland in een nog relatief onbekend gebied van de Colca Canyon. Deze reis zullen we maken met een klein internationaal gezelschap en onder begeleiding van een Engelstalige gids. In deze vallei bezoeken we Chivay, de warmtebronnen van La Calera en het Cruz del Condor uitzichtpunt. Hopelijk krijgen we hier de alom bekende Lama’s, alpaca’s en de machtige Condors te zien.
 
Zaterdag  31 mei gaat het verder richting Puno om van daaruit het  Titicacameer op te gaan waar we aan eiland hopping gaan doen. Hier verblijven we bij een plaatselijk gezin, op één van de drijvende rieteilanden, eten en slapen bij deze mensen. Hier gaan we ook kennismaken met de breiende mannen.
 
Dinsdag 03 juni gaat het richting Cusco. De eerste twee dagen gaan we de stad op eigen houtje verkennen. Cusco gaat dienen  als uitval basis naar de heilige vallei. Met een lokale gids gaan we naar het kleurrijke plaatsje Pisca om aldaar de ruïnes van verdedigingsforten  van de Inca’s. Vervolgens rijden we verder de heilige vallei in om kennis te maken met de plaatselijke bevolking en de werking van planten om bv verf te maken, kijken we toe hoe men schapen of lama’s scheren en hoe men weeft.
We gaan niet alleen toekijken maar zullen ook onze handen uit de mouwen moeten steken en leren we een poncho maken. Na de lunch worden we afgezet in Urubamba waar we de nacht doorbrengen. De volgende dag zijn we weer vrij om ons verder te verdiepen in de plaatselijke cultuur. Rond de middag nemen we een lokale bus richting Ollantaytambo, dit is een busritje van ongeveer 20 min. De volgende dag nemen dan de trein richting Aguas Calientes. Dit dorpje dient eigenlijk als tussen stop naar de wereld beroemde Machu Picchu. Na het ontbijt nemen we rond 06.30 de trein vanuit Aguas Calientes naar Santa Teresa om aldaar een originele (maar minder gekende) inca pad te nemen richting Machu Picchu.
 Maandag 9 juni verblijven voor één nacht in Cusco, om daar dan ’s morgens het vliegtuig te nemen naar Puerto Maldonado.
 
Dinsdag 10 juni trekken we dan met een bootje de Rio Tambopata, deze rivier mond verder stroomafwaarts in de Amazone. Alleen gaan we nu stroom opwaarts. De lodge waar we de volgende 3 dagen gaan verblijven ligt op een klein uurtje varen. Hier gaan we met een plaatselijk gids vooral de plaatselijke fauna en flora verkennen.
 
Vrijdag 13 juni gaan we terug naar Puerto Maldonado, zaterdag 14 juni na het ontbijt nemen we het vliegtuig terug naar Lima om aldaar over te stappen op onze vlucht richting Schiphol waar we op zondag namiddag zullen landen.
 
Tot hier het overzicht van onze reis.
 
Tot weldra in Peru,

Klaar voor vertrek.
17-05-2014
​Eindelijk na een ganse dag van uitzoeken wat ermee moet en wat echt noodzakelijk is zijn we eindelijk ingepakt. Morgenvroeg nog wat laatste prullen in de rugzak steken en dan ten laatste om kwart voor acht rijden we richting schiphol.
Maar nu beginnen de vragen, hebben we alles bij, zijn we niks vergeten. Nu we hopen het maar, maar tot nu toe heb ik eigenlijk nog nooit iets vergeten op al mijn zendingen naar het buitenland.  
Morgen het eerste verslag van de reis.

Dag beste blogvolgers,
​
Vandaag opgestaan om 05.00u om ons te kunnen inchecken, om 06.42u is het dan eindelijk gelukt om online kunnen inchecken en onze stoelen te  reserveren. Vandaag gaan we ook onze spullen klaarleggen en checken dat we alles bij hebben en dan inpakken om daarna onze laatste avond van deze maand door te brengen voor den tv. Als het wat meevalt horen we terug nedelands praten als we op onze terugvlucht zitten. 

Vanaf vandaag gaan we proberen om elke avond onze ervaringen van de afgelopen dag hier neer te pennen. 
Nu nog gaan uitzoeken waar we met de foto's kunnen blijven zo dat ook jullie kunnen genieten van de prachtige fauna en flora aldaar.

De stress kan zich nu beginnen opbouwen, maar we kijken er naar uit om te vertrekken morgen.

De vlucht naar Peru
19-05-2014
​Om 12u30 opgestegen in Schiphol, na een vlucht van 11u50 landen we in Lima om 18u00 plaatselijke tijd (02u00 belgische tijd).

De vlucht is zeer vlotjes verlopen wel wat turbulentie gehad boven de Atlantische oceaan. Goed gegeten, 3 films gezien en anderhalf uurtje geslapen (Stefan) 1 film en 2 à 3 uur slaap (Greet).
De rit van het vliegveld naar het hotel is weer een ander verhaal. Er heerst hier totale chaos in het verkeer, straten met 3 rijvakken rijden ze hier met 5 naast elkaar. Voortdurend wordt er geclaxoneerd met de lichten geflikkerd, het is hier reinste anarchie in het verkeer. Rond 19u30 zijn we dan aangekomen in onze hostel voor de eerste twee nachten. Na het inchecken eens gaan kijken in de buurt van het hostel wat er te zien is en om iets te eten. Blijkbaar waren we de verkeerde kant op gegaan want buiten een kippen restaurant vonden we niks dan gesloten zaken. Dan maar eerst naar de winkel om douche gel en shampoo te kopen. 
Dan een tweede poging ondernomen om iets te vinden om te eten maar nu met de gps en op die manier hadden we meer succes en vonden we een bistro het was nu al 21u30. 
Ik dacht ik neem iets klein want het is al laat, Greet moest enkel een theetje hebben, voor mij een hamburgertje met een lokaal pilsje erbij dat gaat altijd smaken. Dat hamburgertje bleek uiteindelijk een hamburger te zijn waar de Big Mac nog iets van kan leren.
rond kwart voor elf hebben we het licht uitgedaan en gaan slapen.
Slapen wat is dat? De drukte van de avond gaat gewoon verder de ganse nacht. Ik denk dat we alles bijeen amper een goei 5 uur geslapen hebben, en dat na een dag wakker van 24 uur. Hopelijk is tegen vanavond onze bioklok een beetje meer aangepast aan de tijdzone hier.

Vandaag trekken we de stad in. Daarover straks meer...

groetjes,

Lima.

20-05-2014
​Vandaag bezochten we een deel van de stad Lima. Lima bestaat uit verschillende districten en heeft zomaar eventjes 9000000 inwoners. We werden vanmorgen om 9 u opgepikt door een gids. Met haar gingen we naar de busstatie die niet heel ver van het hotel is gelegen. Vandaar namen we de bus naar het noordoostelijke deel van Lima. We bezochten een groot deel van de stad en werden gewezen op belangrijke koloniale en andere gebouwen en kerken, maar ook op de mooie parken die we overal in Lima tegenkwamen. We zagen ook een stukje van de wissel van de wacht aan het presidentieel paleis, de volledige ceremonie zijn we niet blijven kijken, want die duurt hier maar liefst minstens 25 minuten.
Verder maakten we nog een stop in een authentieke bar, waar we een "pisco sour" konden drinken, dit is het nationale drankje (cocktail) van Peru. Na de middag gingen we met de bus verder naar een zuidelijker deel van Lima, nl. Barranco. De begeleiding door onze gids was toen afgelopen. Dit deel van Lima is nog tamelijk rustig en authentiek. Het ligt vlak aan de zee en heeft zeer veel mooie, netjes onderhouden parken, waar voor jan en alleman allerlei faciliteiten zijn in verwerkt om op een of andere manier aan sport te doen. De vele mooie parken waar we langs of doorliepen in de richting van onze eerste cach in Peru zullen ons wel bijblijven over deze stad. 
Na onze tocht richting hotel hebben we nog iets gegeten om vervolgens als een blok in slaap te vallen (is voor Stefan toch al het geval) en seffens voor mij hopelijk ook want morgenvroeg trekken we verder naar onze volgende verblijfplaats in het noorden van het land.
Tot morgen  

Busrit Lima - Huaraz.

21-05-2014
​We zijn vertrokken met een half uur vertraging. De controle van de bagage en de passagiers kan je vergelijken  met de controle op een vliegveld alleen mag hier dan wel vloeistoffen meenemen op de bus want die heb je nodig.


Het landschap waar we doorrijden was zeer afwisselend maar vooral woestijnachtig afgewisseld met plantages en kleine en grotere dorpen. Bij het buiten rijden van Lima zie je het andere Lima vuil armoede en vermoedelijk ook niet de plaats om als toerist rond te lopen.

Verder verliep de busreis rustig door het Andes gebergte met als hoogste punt 4120 m. Op de bus werd er voort durend films gespeeld, die gelukkig waren ondertiteld. Ook werd er een bingo gehouden waar je je reis Lima - Huaraz terug kon winnen. Maar niks gewonnen maar het was wel een leuk tijd verdrijf. 
Het meer bochtelijke traject was het voor Greet er weer te veel aan en heeft ze toch twee maal het toilet gaan inspecteren. Rond 18 u zijn we dan aangekomen in de busstation en hebben we een taxi genomen naar het hotel, maar eerst wel een WP gemaakt van het station. Uiteindelijk ligt het hotel van het station maar 500 m verwijderd. Dus voor de terugrit naar Lima kunnen we te voet naar het station gaan.

In het hotel kennis gemaakt met onze gids voor de volgende twee dagen. Zijn naam is Emanuel en is nog zeer jeudig. hij heeft ons het verloop van de volgende twee dagen uitgelegd en waar we naar toe gaan.Daarna één zak klaar gemaakt om twee dagen in een lodge in de bergen te verblijven en de andere blijft in het hotel tot we terug zijn.
Vandaag vertrekken we dan om Half acht naar de lodge, maar meer hierover vanavond of morgen vroeg .

Huascaran Nationaal Park en Lagoon 69​.

21 mei 2014
Vanmorgen werden we in ons hotel in Huaraz opgepikt en reden we met een persoonlijke gids voor de volgende 2 dagen naar de Llangonuco lodge in de bergen, de vallei tussen de Cordillera Blanca en de Cordillera Negro volgend in zuidelijke richting.
Eerst maakten we met de auto een tussenstop in Yungay waar we een begraafplaats bezochten (maar het zag er eerder uit als een park met hier en daar graven). Op deze plaats lag oorspronkelijk het dorp Yungay, maar dat werd in 1970 ten gevolge van een aardbeving bedolven onder een lawine en doodde ruim 18000 inwoners. Iets verder werd het dorp nadien opnieuw opgebouwd door de overlevenden van de ramp.
Een heel eind verder reden we de bergen in naar de lodge vanwaaruit we vandaag reeds een wandeling zouden maken, daarna overnachten en morgen nog een trekking gaan doen.
De lodge is nog vrij nieuw en wordt nog verder uitgebreid met extra kamers en ligt op 3504 m hoogte. We hebben gestapt tot op een hoogte van 3750 m. De bedoeling was tot een klein meer aan de voet van de gletsjer te gaan, doch we zijn vroeger teruggekeerd omdat de hoogte en het gebrek aan zuurstof mij toch wel parten speelde.
Morgen doen we een nieuwe poging om hoger te geraken want we zouden graag naar Lago 69 gaan en dat ligt boven de 4000 m. Hopelijk zijn we dan al een beetje geakklimatiseerd.
Nu is het half 9 en we liggen al in ons bed. Na een lekker avondmaal werd de bar reeds gesloten en zijn we naar onze kamer gegaan. Buiten is het pikdonker en berekoud, en op de kamer is het ook zeer koud want verwarming is hier nog niet, dus enige optie is vroeg en diep onder de wol kruipen.
Bij gebrek aan internet plaatsen we deze ervaring hopelijk morgenavond online.


22 mei 2014
Vandaag kregen we een ontbijt in de lodge + onze lunchpakketten. Dan vertrokken we om 7u30, eerst per taxi richting nationaal park van Huascaran. Hier passeerden we eerst 2 meren, Chinancocha en Orkoncocha (vrouwelijk en het mannelijk meer). De fauna en flora is hier ook heel mooi. Met een beetje geluk kan je verschillende dieren zien, doch we hebben er slechts enkele gezien, maar niet de kans gehad ze op de gevoelige plaat vast te leggen. Dit gebied is omgeven door verschillende bergen, genaamd : Huandoy, Huascaran, Chacraraju, Pisco, Yanapaccha en Chopicalqui. Nadien bracht de taxi ons naar de vertrekplaats van onze wandeling naar Lago 69, gelegen aan de basis van de gletsjer van de Chacraraju. Vol goede moed begonnen we aan onze wandeling. Ik meen dat het startpunt op een hoogte van ongeveer 3800 m lag. Lago 69 ligt op 4500 m. Halfweg speelde de vermoeidheid en het tekort aan zuurstof op die hoogte mij al parten. Manuel, onze gids, nam ook mijn rugzak al van mij over. En toch wou ik doorgaan om dat mooie meer (naar het schijnt) te bereiken. Doch, na ongeveer ¾ van het traject speelde de hoogteziekte niet alleen mij, maar ook Stefan parten. Ikzelf had al flink hoofdpijn, maar ook mijn maag wilde niet meer werken naar behoren, ik was dus flink misselijk. Bij Stefan bleef het enkel bij hoofdpijn. Manuel raadde ons aan om terug te keren naar beneden. We gingen nog één klein paadje verder op, de bocht om en dan waren we bij een klein bergmeertje. Daar probeerden we dan iets kleins te eten vooraleer op onze stappen terug te gaan naar beneden. We zaten op dat moment op een hoogte van 4370 m. Van daaruit was het dus nog 130 m klimmen, maar ongeveer een uurtje gaan tot aan lake 69. Geen van ons beiden zou dat einddoel gehaald hebben. Je moet immers nog eens terug ook! Wij noemen het kleine meertje waar we gezeten hebben voor ons dan maar lago 68 ;-)
Eens we terug beneden bij de taxi waren, was de hoofdpijn 3 keer zo erg geworden en zat mijn maaginhoud ook niet meer waar hij hoort te zitten. De taxi bracht ons terug naar ons hotel in Huaraz, waar we alle twee om 17u op bed geploft zijn en in slaap gevallen tot een uur of 8 's avonds. Hoe ziek en moe kan een mens worden van de hoogte!!!
Rond half 9 zijn we dan naar het restaurant een soepje gaan eten en heeft men mij een kruidenthee voorgesteld die zeer goed is voor de maag. Voor zulke zaken vertrouw je hier op de mensen. Zij leven immers nog in en met de natuur en weten perfect welke natuurlijke geneesmiddelen de natuur ons biedt.
Dit was het dan voor vandaag en gisteren.
Bye

Vrije dag Huaraz.

Vandaag, 23 mei, hadden we een dagje Huaraz, we zouden hier op verkenning gaan en de omgeving van dit kleine bergstadje gaan verkennen. Na het ontbijt was de bedoeling om onze tassen in te laden en dan in bewaring te geven tot dat we vertrekken richting Lima. Maar zoals de aandachtige lezer al gemerkt heeft is het niet zo verlopen zoals voorzien. Tijdens het ontbijt maken we kennis met een andere belg die momenteel in malaga verblijft en piloot is bij Norwigen Airline ( ik weet begot ni hoe ge da moet schrijven). Tijdens dit gesprek begint Greet zich onwel te voelen, kort van adem en snakkend naar lucht. Wij naar de receptie om een zuurstof kuur te krijgen, wat blijkt de twee flessen zuurstof die ze hebben staan zijn beide LEEG, dus taxi laten komen en naar het hospitaal. Daar aangekomen moesten we eerst 109,90 sol betalen en mochten we de spoed binnen. Onmiddelijk krijgt ze een apparaatje aan haar vinger dat de zuurstof in het bloed meet en de hartslag. Zuurstof gehalte in haar bloed bedroeg 99 à 100% dus wij denken das heel goed ze moet geen zuurstof bij hebben. Komt er een dokter aan die kijk naar de metingen en zegt onmiddelijk das niet goed he zuurstof gehalte ligt veel te hoog. Beide verwonderd vraag ik aan de dokter hoeveel mag die dan zijn 94 à 96%. 
Greet moest dan een aantal ontspanningsoefeningen doen en haar ademhaling controleren, Na 10 min is haar zuurstof gehalte nog steeds niet gedaald.
Uit eindelijk hebben we tot Half 1 in het ziekenhuis gezetten en heeft ze een pikkuur in hare derriere gekregen om te kalmeren en is hare zuurstof gehalte gedaald tot 97% en mocht ze vertrekken.

Aan de overzijde van het hospitaal iets gaan eten voor 14 sol dan naar het hotel met een taxi en onze tassen gaan inladen en dan omstreeks Half 2 zijn we dan Huaraz ingetrokken om wat rond te kijken in de plaatselijke winkelstraten. Het is nu 20u30 en wachten op onze taxi naar het busstation ik werkend aan de blog en Greet ligt hier naast mij te knorren.


Dit was het dan voor vandaag tot morgen blog volgers

Vrije dag in Lima.

24-05-2014
Na de nachtbus te hebben genomen van Huaraz naar Lima waren we reeds om 6u30 in ons hotel. Normaal is het pas inchecken vanaf 13u. We hadden echter geluk dat onze kamer de dag voordien niet verhuurd was, dus we konden onze bagage er ineens in kwijt.
Dan trokken we ineens Lima in om ergens een of andere coffeeshop of iets in die aard te vinden om te kunnen ontbijten. We waren echt wel te vroeg want we hebben serieus wat moeten rondlopen eer we iets vonden. Daarna gingen we terug naar het hotel waar we toch een uur of 2 op het bed neer ploften om een beetje te kunnen bijslapen. In een bus slapen verschilt toch wel van in een bed ;-)
Rond een uur of 11 vertrokken we dan voor een tour door Lima met de bedoeling enkele geocaches te vinden. Spijtig genoeg waren de meesten al weg, enkel de virtuele hebben we nog kunnen pakken. Deze tour bracht ons echter wel op vele mooie plaatsen in de stad, waaronder het “fonteinpark” waar zeker een 15-tal mooie fonteinen...
Verder hadden we tegen dat we 's avonds terugkeerden naar het hotel zo'n 22 km op de teller staan.

Rit naar Ica.

25-05-2014
​Na het ontbijt nog een dik uur in Lima stad rondgelopen. Kwamen we toevallig nog bij een initiatief van de stad uit. Elke zondag het hele jaar door wordt er immers op een plein/park in elk district van Lima gesport. De straten zijn afgezet, spinningfietsen staan op de straat, een aerobicsessie wordt gegeven voor al wie maar wil deelnemen, er wordt dansles gegeven voor ouderen, en voor de kleintjes is er kinderopvang in het park voorzien. Ook plaatselijke kunstenaars profiteren van dit gebeuren om hun werken tentoon te stellen …
Om kwart na 12u werden we opgepikt om de bus te nemen naar Ica, waar we rond 18u50 zijn aangekomen. In een piepklein taxietje werden we naar ons hotel gebracht. We maakten nog een avondwandeling in de oase, maar verder zijn we in het donker niet gegaan. Nu is het tijd voor bed want morgen staat er weer vanalles te gebeuren.

Tot dan!

Ballestas eilanden.

26-05-2014
​Onze uitstap naar de Ballestas eilanden is in het water gevallen. We zaten al in het busje dat ons oppikte om 6 u 30, doch Stefan voelde zich zo slecht (al enkele dagen turista) dat we gevraagd hebben of we deze uitstap een dag konden verzetten. Gelukkig was dit mogelijk, dit zou immers ook één van de hoogtepunten van onze reis zijn. Met de nodige medicijnen achter de kiezen ligt hij nu terug in bed. Hopelijk is het vanmiddag beter, want om 16u hebben we nog een tocht met zandbuggy's geboekt hier in de woestijnduinen!

Namiddag:
​Mijne zieke was deze middag gelukkig beter. Een goeie grabbel reismedicatie en een half dagje extra slaap hebben wonderen gedaan.
Eerst zijn we de duinen opgewandeld achter het hotel tot helemaal vanboven. Zeer zwaar stappen in het losse zand !! En zo'n  hoge duinen had ik van mijn leven nog niet gezien. Maar toch boven geraakt en een weids uitzicht over de oase en ook de dichtstbijgelegen stad Ica.
Om 16u vertrokken we met de zandbuggy's de woestijn in. Bij de chauffeurs van die machienen moet er toch wel ergens een vijs los zitten zenne! Duin op, duin af, nog erger dan een rollercoaster!!!! We zaten vooraan in de buggy, naast de chauffeur, dus we zagen alles op ons afkomen, doch eens de punt van een duin over weet je niet wat erachter komt, steil naar beneden, of zachtjes aan.... Een paar keer stopten we voor een fotosessie. De andere keren om te "zandsurfen". Je kon kiezen ofwel rechtstaand, maar de meesten (en ook wij) kozen al liggend op je buik op de plank. Dit laatste ging wel sneller naar beneden, maar we konden toch al niet omver vallen hé . Het begon met een 'oefenduin'. Ik dacht nog 'dit valt precies nogal mee'. Maar op de volgende plekken waar onze chauffeur stopten werden de duinen alsmaar hoger en steiler!! 3 keer van de 4 heb ik meegedaan, Stefan heeft ze alle 4 gedaan. Maar die laatste was wel mega-hoog en steil en bijgevolg supersnel. Hij was zo hoog dat ik van boven uit problemen had om Stefan te kunnen fotograferen toen hij beneden aankwam. Zo'n klein stipje was hij op de foto!!! 
Daarna maakten we nog een stop om de zon te zien ondergaan in de woestijn en een om foto's te maken van de oase.
Intussen hebben we een deugddoende douche genomen en is onze kamer precies ne zandbak geworden. Oeps correctie, 'was' precies ne zandbak. Stefan heeft ergens ne keerborstel gehaald.
Nu is het hoog tijd om te gaan eten en daarna inpakken en bed in. Morgenvroeg wacht de volgende uitstap alweer.

We houden jullie op de hoogte!

Ballestas eilanden.

27-05-2014
​Deze morgen om 6 u. gaan ontbijten, uitgecheckt en om 6u 30 werden we opgehaald om naar de haven van Paracas te rijden. Na nog een paar stops om mensen op te pikken (die allemaal te laat waren ) zijn we in Paracas per boot vertrokken naar de Ballestas eilanden. Daar hebben we verschillende dieren gespot zoals dolfijnen, zeeleeuwen, Jan-van-Genten, pinguïns, pelikanen en nog een aantal andere vogels... Ook zeesterren en krabben zagen we op de rotsen zitten. Zelfs de eerste (voor de tijd van het jaar vroege) babyzeeleeuw hebben we gezien.
Vanuit de schommelende boot hebben we vele foto's gemaakt, maar welke daarvan zijn gelukt moeten we nog uitzoeken. Het is Stefan zelfs gelukt een dolfijn onder water te filmen gedurende enkele seconden . (voor de facebookvrienden zie op FB)
Na de boottrip hebben we in Paracas nog een terrasje gedaan vooraleer terug naar Huacachina te rijden. Nu zitten we rustig op het terras van ons hotel. Vanavond vertrekken we met de nachtbus om 20u10 naar Arequipa waar we normaal gezien morgenvroeg om 8u zullen arriveren.

Eerste dag in Arequipa.

28-05-2014
Vanmorgen tussen half 9 en 9u zijn we aangekomen in Arequipa met de nachtbus vanuit Ica. 12 uur in de bus zitten, daarvan wordt je toch wel stijf zenne.
Zo snel mogelijk een taxi genomen naar ons hostalletje. Een klein, maar heel gezellig en net hotelletje waar we 2 nachten zullen verblijven. Na het afzetten van onze grote tassen zijn we Arequipa ingetrokken om ergens te ontbijten. Het koffiehuisje dat ons door het hotel was aangeraden had een gezellig binnenpleintje waar we een lekkere empanada met kaas en hesp aten met een kop 'eerlijke' koffie of thee erbij. Ik had nog een lekkere tand en nam nadien nog een stuk limoentaart, doch ze hadden er niet naast gekapt met de limoen, het was een echte 'smoelentrekker', maar wel lekker 
Nadien hebben we eerst onze spullen in onze kamer gaan zetten en ons wat lichter gekleed. Ze hadden ons gezegd dat het in Arequipa kouder zou zijn, maar daar hebben wij overdag niet veel van gevoeld. Wij liepen gewoon in short en T-shirt en sandalen, en dan zie je de locale bevolking met dikke truien en dergelijke lopen. Dit terwijl de zon zo brandt. Wij snappen het echt niet. Enkel na 16 uur begint het sterk af te koelen en heb je wel een trui nodig!
We hebben nog een tochtje gedaan door Arequipa. We bezochten o.a. Het Museo Santuario Andino, dit is de plaats waar het goed (door ijs) bewaarde lichaam van een Incameisje dat 500 jaar geleden aan de vulcaangod Inti werd geofferd, wordt tentoongesteld. Haar lichaam wordt bewaard in een speciale doorschijnende diepvriezer bij –20°C. Ook de voorwerpen die bij haar en andere opgravingen van zulke geofferde kinderen werden gevonden werden hier tentoongesteld. Spijtig dat we hier geen foto's mochten nemen. Dit was immer een heel interessant museumbezoek.
Deze middag aten we in een klein lokaal restaurantje. Voor amper 2 € per persoon kregen we een hele menu: soep, hoofdgerecht, dessert en frisdrank.
Verder liepen we wat rond op de Plaza de Armas, bezochten we nog de Iglesia de la Compania en niet te vergeten de winkelstraatjes op zoek naar enkele souveniertjes.
Morgen hebben we nog een dag vrij hier in Arequipa en staat een bezoek aan het Monasterio de Santa Katalina op het programma. Verder zien we wel wat er komt...

Arequipa dag 2.

29-05-2014
 Deze voormiddag bezochten we het Monasterio de Santa Catalina (oude gedeelte van het klooster) waarvan delen werden gebruikt tot in 1996. Dit oude klooster dat reeds bestaat van in 1500 en... en steeds werd uitgebreid, is opengesteld voor het publiek. Het is zelfs zo groot dat het een dorp in de stad is. We liepen er al snel 2 uur en half rond, vooraleer we alles gezien hadden. Het nieuwere deel van het klooster waar de huidige nonnen verblijven en leven, is niet toegankelijk voor buitenstaanders.
Deze namiddag hebben we rust genomen, bezig geweest met selecteren van foto's en dergelijke en verder rustig genoten van het mooie binnenpleintje van de posada (hostal) waar we verblijven. Er staan immers de volgende 4 dagen weer heel wat uitstappen op het programma.
We houden jullie op de hoogte...

Rit naar de Colca vallei.

30-05-2014
Na het ontbijt werden we om 7u30 opgepikt om vanuit Arequipa naar Chivay te rijden. Chivay ligt op 3651 m hoogte in de Colca vallei.
Onderweg deden we verschillende tussenstops. De eerste was bij een kleine gemeenschap in de Andes waar we de originele Cocathee konden drinken en degenen die wilden mochten ook het kauwen op de cocabladeren proberen. (Stefan heeft dit geprobeerd, ik liever niet)
Verder passeerden we een top van de Tocra (4500m) en reden we door de Altiplano (=hoogvlakten) waar we verschillende stops maakten om de grazende guanacos, llamas en alpacas te zien en op de gevoelige plaat vast te leggen.
Verder reden we tot een dorpje net voorbij Chivay waar ons hotelletje voor de volgende nacht was. Hier gebruikten we de lunch en mochten we zelf een typisch peruaans voorgerecht, Causa rellena genoemd maken.
Na de lunch kregen we een uurtje de vrije tijd vooraleer we een wandeling naar boven naar een uitzichtpunt deden vanwaar we de typische terrassen konden bewonderern. Deze stammen nog uit de pre-Incatijd. De volkeren in deze vallei leefden en leven nu nog hoofdzakelijk van de landbouwgewassen die zij telen op de terrassen die eeuwen geleden door hun voorouders tegen de bergen zijn aangelegd. Omdat de bevolking in deze streken zo is uitgedund wordt echter nog maar een klein percentage van deze terrassen gebruikt.
Na deze wandeling konden we gaan genieten van de hotsprings, enkele baden aangelegd met water dat wordt opgewarmd door de nabijgelegen vulkaan. De anderen van onze groep gingen niet mee, maar wij hebben hiervan toch genoten ;-)
Nadien gebruikten we nog de lunch en kropen we vroeg onder de wol, doch een goeie nachtrust volgde spijtig genoeg niet echt.

Colca Canyon.

31-05-2014
Vandaag vertrokken we om 6u30 uit ons hotel in de Colca vallei. Na 2 uur rijden kwamen we aan het diepste punt van de Colca Canyon. Het uitkijkpunt "Cruz del Condor" ligt op een hoge klif aan het diepste punt van de canyon. Je hebt hier een machtig zicht en tussen half 8 en half 10 's morgens is de thermiek zo goed dat je de immense Andes condor over de canyon ziet vliegen. We hadden het geluk er veel te zien vandaag. Ook hadden we nog een jonge condor gezien. Tijdens onze wandeling van het ene naar het andere uitzichtpunt spotten we ook nog een kolibri en een viscacha (ziet eruit als een konijn, maar met een lange staart).
Nadien zette ons busje zijn tocht terug naar Chivay, waar we lunchten. Daarna werd de tocht ingezet richting Puno.
Onderweg spotten we nog een soort ganzen en flamingo's die op deze grote hoogte kunnen overleven.
Nu zijn we in Puno in het hotel vanwaar we morgen naar het Titicacameer vertrekken voor 2 dagen. De volgende blogaanvulling zal pas binnen een 2 of 3-tal dagen kunnen gebeuren wegens gebrek aan internet.

Tot dan...

Bezoek aan de eilanden op het Titicacameer.
Bezoek aan Uros, een drijvend rieteiland en aan het eiland Amantani.

01-06-2014
Rond 10 voor 8 's ochtends werden we opgepikt aan ons hotel in Puno. We reden naar de haven van Puno om daar over te stappen op een boot. Na een uurtje varen arriveerden we op het eiland Uros, een drijvend rieteiland. Deze eilanden zijn gemaakt van een soort riet dat groeit in het Titicacameer. We werden eerst ontvangen door de vrouwen in hun typische klederdracht. Daarna kregen we hier door de dorpsoverste een hele uitleg hoe de eilanden zijn ontstaan, hoe ze worden onderhouden en hoe de mensen er leven. Maximum leeftijd van zulk eiland is immers slechts 30 jaar. We mochten ook in hun huisjes kijken en foto's nemen. Het is voor ons moeilijk voor te stellen hoe de mensen op deze manier nog kunnen leven. Vervolgens konden we op een traditionele rieten boot meevaren naar het hoofdeiland van Uros. Hier konden we zelfs onze paspoorten laten afstempelen.
Na dit bezoek aan Uros hebben we nog een 2-tal uren gevaren tot het eiland Amantani. (hier gaat het wel over een gewoon natuurlijk eiland)
Hier werd de groep waarmee we waren opgesplitst in kleine groepjes, die respectievelijk bij verschillende families zouden lunchen en overnachten. Op deze manier leerden we het typische leven van deze eilandbewoners kennen. Wij werden samen met nog een Frans koppel en een Amerikaan ondergebracht bij de familie van Rosa. We vertrokken te voet van de haven naar haar huis. De eilandbewoners lopen de bergen, stenen trappen e.d. op alsof het niks is. Voor ons was het echter een hele inspanning, te meer daar het Titicacameer op 3800 m hoogte ligt. We kregen een typische lunch voorgeschoteld, bestaande uit quinoasoep, een soort omelet met kaas bij een aantal verschillende soorten aardappelen en een paar schijfjes tomaat en komkommer. Verder volgde een tas cocathee. Verder was het huisje en de kamers zeer basic! Water is er in het droge seizoen bijna niet voorhanden. Enkel 's ochtends om 5 uur is er gedurende 20 minuten water dat van een hogerop gelegen reservoir komt. Bijgevolg vullen de mensen op dat ogenblik zoveel mogelijk vaten, bidons, jerrycans ... met water.
Na het eten werden we begeleid tot op het dorpsplein, vanwaar we vertrokken voor een uurtje wandelen naar een oude pre-inca tempel, Pache Tata genaamd. Deze ligt op het hoogste punt van het eiland, 4116 m. Na deze klim (of voor mij bijna op het einde van de klim) konden we de zon in de verte zien ondergaan. Hierna keerden we langs dezelfde weg terug naar de huizen om het avondmaal te gebruiken. Dit bestond uit een maïssoep, rijst en een mengeling van aardappelen en groenten. Natuurlijk ontbrak de kop kruidenthee niet.
Tegen 8 uur werden we door een familielid begeleid naar een typisch feest met peruaanse muziek en dans. Hiervoor werden we door hen gekleed in typische klederdracht. D.w.z. voor de mannen een poncho en voor de vrouwen een witte bloeze met kleurrijke stiksels, een rok, een lendeband die zo stevig werd aangesnoerd dat je amper kon ademen, en een zwarte sjaal ook met kleurrijke stiksels.
Zo moesten we 10 minuutjes stappen tot aan het feest.
Na het feest keerden we terug naar het huis om daar de nacht door te brengen. Vermits hier geen verwarming bestaat, was het erg koud in de kamers.

Taquile eiland.

Nadat we 's morgens opstonden konden we met ijskoud water ons een beetje verfrissen, onze tanden poetsen en ontbijten bij onze gastfamilie. Daarna namen we afscheid en stapten we terug naar de haven vanwaar we met de boot verder vaarden om Taquile eiland te bezoeken.
Op dit eiland wandelden we eerst een uurtje tot aan het hoofdplein. Hier zagen we ook de breiende mannen. Het is namelijk zo dat een man op dit eiland enkel kan huwen als hij de typische mutsen en dergelijke kan breien.
Nadien kregen we een demonstratie van het weven (deze bewoners zijn door Unesco beschermd en zijn blijkbaar de beste wevers ter wereld). De kinderen beginnen al met het weven te leren als ze nog maar 5 jaar oud zijn. Op 17-jarige leeftijd moeten ze kunnen bewijzen dat ze ervaren wevers zijn. Verder demonstreerden ze ook nog een plant die werd gebruikt om shampoo en detergent van te maken. Door het gebruik van deze shampoo zouden de zwarte haren van deze mensen nooit grijs worden en zouden ze ook niet kaal worden. Als detergent werd dit natuurproduct ook gebruikt voor bijvoorbeeld het wassen van kleding, het wassen van pas afgeschoren schapenwol, ... Nog een laatste toepassing die werd aangehaald was het gebruik van resten van dit product als meststoffen voor bloemen en planten.
Bij deze familie gebruikten we met de ganse groep ook de lunch. Die bestond uit quinoasoep en forel met rijst, frietjes en groenten, gevolgd door weerom de typische kruidenthee (coca, munt  of gemengd).
Na deze lunch wandelden we nog een uurtje over het eiland tot aan een volgende haven waar intussen onze boot had aangelegd, die ons terugbracht naar de haven van Puno. 

Deze 2-daagse uitstap was een avontuur op zichzelf! Zeer basic, ijskoud water te gebruiken uit bidons, geen verwarming, geen openbare verlichting, geen of bijna geen elektriciteit, eten wat de mensen zelf verbouwen...
Nu zijn we terug in het hotel en kunnen we terug internet gebruiken en bijgevolg onze avonturen aanvullen.​

Van Puno naar Cusco.

03-06-2014
Vanmorgen om 8 uur namen we de bus van Puno naar Cusco. Omstreeks 15 uur kwamen we aan in Cusco. We namen een taxi naar het hotel. Na onze bagage te hebben afgezet in onze kamer hebben we wat rondgelopen in Cusco, waar we ook onze eerste cach in Cusco hebben gepakt ;-)
Regelmatig komen we mensen tegen die we in een of ander ander hotel hebben tegengekomen. Zo ook deze keer. We spraken meteen af om 's avonds samen iets te gaan eten.

Vermits een groot gedeelte van deze dag in beslag werd genomen door een lange busrit, valt er verder over vandaag niet veel te schrijven...

Cusco.

04-06-2014
​Vandaag hadden we een vrije dag in Cusco. Al geo-cachend hebben we de stad ontdekt. Eerst zijn we een heleboel hellende straatjes en trappen opgegaan in de richting van een archeologische site Q'enqo. Na een bezoek aan deze site en het loggen van de cache hier vlak in de buurt, passeerden we nog langs een andere, maar minder bekende site K' silluchayuo, waar we na lang zoeken ook de cache konden loggen.
Hierna gingen we terug naar beneden richting Cusco centrum. We aten eerst iets in een klein maar mooi restaurantje. De restaurantjes zijn hier vaak amper te vinden. Een deur of een poort met een uithangbord geeft het aan, maar je gaat dan vaak een gebouw binnen, een trap op, terwijl je je afvraagt : bevindt zich hier een eetgelegenheid, waar komen we in terecht???
Na het eten trokken we verder de stad in en liepen we een "multi" (voor de leken in het geo-cachen: d.w.z. dat je coördinaten in je gps stopt en van punt naar punt gaat door de stad). Op deze manier kwamen we op mooie pleinen en voorbij mooie gebouwen. 
We hebben geluk dat het het hier winter is .  De mensen hier lopen meestal met dikke kleren, terwijl wij toeristen in short en T-shirt liepen. Vanaf ongeveer 10 à 11 uur tot ongeveer 17 uur, was het hier makkelijk tussen de 22 en 25 ° C. In de zon liep de temperatuur zelfs nog hoger op denk ik.
Intussen hebben we onze spullen ingepakt om morgen verder te trekken naar Pisaq voor onze tocht door de heilige vallei.

Meer nieuws daarover volgt morgen...

tot dan...
Greet en Stefan

Verborgen ponchopad door de Heilige vallei.

05-06-2014
Om 9 uur deze ochtend werden we opgepikt aan het hotel in Cusco door onze gids. Samen reden we eerst naar Pisaq. We bezochten de oude incastad boven op de berg met daaronder de terrassen waarop vroeger allerlei groenten e.d. verbouwd werden. Na ons bezoek aan deze tamelijk goed bewaarde ruïnes reden we verder naar de Amaru gemeenschap, een dorpje een 30-tal km verder dan Pisaq. De vrouwen van deze gemeenschap ontvingen ons door bloemblaadjes over onze hoofden te strooien. Verder werden we uitgenodigd om een kijkje te nemen in hun huizen alsook in hun tuin waar de oogst van maïs en quinoa lag te drogen. Op deze manier kregen we een klein beetje een beeld van het leven hier. Verder kregen we een typische lunch aangeboden die bestond uit verschillende soorten aardappel met een pittig dipsausje als voorgerecht, quinoasoep en als hoofdgerecht rijst met een slaatje en cavia. Blijkbaar is dit laatste heel normaal en wordt dit hier vaak gegeten.
Na het eten legden de vrouwen ons het proces van het spinnen en verven van wol uit. De wol, afkomstig van schapen, lama's of alpaca, wordt eerst geverfd met natuurlijke kleurstoffen zoals bloemen en planten. Daarna wordt hij met de hand gesponnen, daarna nogmaals gesponnen zodat de draad supersterk is. Hierna kan deze wol gebruikt worden om te weven. 
Nadat we afscheid hadden genomen van deze Amaruvrouwen, stopten we nog in het modernere dorp Pisac om daar even de markt te bezoeken. Hierna werden we afgezet in ons hotel in Urumbara. Hier verblijven we slechts 1 nacht want morgen trekken we verder naar Ollantaytambo, een ander dorp in de Heilige vallei.

Vrije dag in de heilige vallei.

06-06-2014
​Vanmorgen hebben we na het ontbijt uitgecheckt in ons hotel in Urubamba. We gingen te voet naar het busstation. Men had ons aangeraden om een 3-wieltaxi te nemen naar daar, maar als je die dingen ziet rondrijden vreesden we soms dat ze zouden omkieperen . Te voet was het slechts 20 minuutjes gaan en vermits we daar niet vies van zijn...
We gingen dus met het plaatselijk openbaar vervoer naar onze volgende overnachtingsplaats Ollantaytambo. De plaatselijke bus kost hier slechts 1,50 soles per persoon voor een rit van ongeveer een half uur, omgerekend is dit amper 0,40 €. Stel je voor!!!
In Ollantaytambo bezochten we de archeologische site. Een vrij grote Inca stad, de enige in dit gebied die na de komst van de Spanjaarden niet werd afgebroken. In het dorp zijn nog een aantal straten en huizen uit de Incatijd die ook nu nog worden bewoond.
Verder werd het een rustige dag die we vulden met wat rondstruinen door de oude straatjes, tussen de souvenirwinkeltjes en -kraampjes, hier en daar een terrasje doen en een hapje eten.

Morgen gaat onze laatste week in... We houden jullie zo veel mogelijk op de hoogte.
Greet en Stefan

Aguas Calientes.

07-06-2014
​Na een rustige voormiddag in Ollantaytambo namen we daar de trein naar Aguas Calientes. Hier aangekomen checkten we in in ons hotel Presidente. Ondanks de naam is dit hotel het minst wat we tot hiertoe gehad hebben. De kamer is piepklein, je kan amper rond je bed, en in de badkamer is ook bijna geen plaats om je om te draaien.
Vervolgens verkenden we het dorp. Aguas Calientes bestaat echter uit bijna niets anders dan restaurantjes, hotels en souvenirswinkeltjes en -kraampjes en is dus heel toeristisch. Het is ontstaan voor de toeristen en/of trekkers die van hieruit vertrekken naar Machu Picchu.

Dagtocht in de bergen t.o. Machu Picchu.

​08-06-2014
​Vanmorgen om 6u hebben we al ontbeten. Daarna werden we opgepikt door onze gids voor vandaag om met de lokale trein een half uurtje verder te rijden naar het allerlaatste station net voorbij een grote hydroelectrische centrale. Van daaruit reden we nog met de auto een uur verder naar een plaats in de bergen, Lucmabamba genaamd. Dit was het vertrekpunt voor onze wandeling die vandaag één van de vele incatrails volgde. 
De wandeling begon met 3u en half klimmen tot we 6,5 km verder en bijna 900 meter hoger op de top van deze berg kwamen. Anderhalve kilimeter verder en een beetje lager kwamen we op een uitzichtpunt aan een incaruïne Llactapata. Van hieruit hadden we een zicht op Machu Picchu. Een kwartiertje verder aten we onze lunchpakketten op vooraleer verder naar beneden af te dalen.
In totaal was onze tocht bijna 14 kilometer lang en hebben we hierover 6 uur en half gedaan (een uur pauzes inbegrepen). We waren maar net op tijd terug aan het station om de laatste trein terug naar Aguas Calientes te nemen.