Dag 1: Om half twee der uit want om twee uur staat Sven aan de deur om mij naar Zaventem te doen, waarvoor heel veel dank. Om drie uur zijn we in Zaventem $, hier is ook alles veanderd dus wordt het een kleine zoektocht naar de ingang en dan waar moet ik weer zijn he. Al bij al valt het goed mee en moet ik nog een uurtje wachten om mijn rugzak af te geven en naar de gate te gaan. Rond half zes begint men met het boarden, ik ben van heel mijn leven nog nooit zo zenuwachtig geweest als vadaag. Tis niet dat ik voor den eerste op nen vlieger moet stappen maar tis wel den eerste keer alleen. Eenmaal dat de vlieger opstijgt is het over met de zenuwen. de vlucht zelf verloopt zonder veel bijzonderheden, slapen lukt mij niet wel wat indommelen, maar dat hebben we dan toch gehad he. Om 07u52 lokale tijd landen we in Lissabon. Eenmaal uit het vliegtuig begint de zoektocht naar de bagageband en die ligt aan de andere kant van het vliegveld, dus we beginnen al aan de eerste wandeltocht. aangekomen aan de bagageband is het wachten op miijn rugzak. Het wachten duurde maar een half uurtje. Nu naar hall 1 en naar de metro richting de stad van Lissabon. Na 45 min komen we aan vlakbij de kathedraal waar ik mijn beginstempel moet gaan halen voor in mijn credencial te zetten als bewijs dat ik wel degelijk daarben vertrokken. Jammer genoeg gaat de kathedraal pas om 10 u open en is het dus nog een dik half uur wachten. Na de stempel beginnen we aan onze eerste tocht, in stad is het nog wat zoeken welke afbeeldinge ze gebruiken om de camino aan te duiden. Ik moet zeggen in Spanje ging dat wel een stuk vlotter. De tocht door Lissabon blijft maar duren en ne 15 km laten we eindelijk Lissabon achter ons. Langzaam maar zeker begint de temperatuur te stijgen en dat maakt het wandelen zwaarder. Maar we blijven doorgaan, we zien mooie en minder mooie dingen op onze tocht. Langs de weg is er heel veel vuil gestort wat een algemene ziekte is hier in Portugal. Verder verlopt het redelijk goed ondanks de hitte ( 32gr). Maar na 25 km wordt het heel zwaar het weinig slapen, te weinig eten en dan val ik nog eens zonder drinken. In plaats dat de tocht 32 km is heb ik 35 km op de teller staan. Heel blij dat ik op mijn slaapplaats aangekomen ben, douche doet zo deugd vooral aan de voetjes, snel iets eten en nog even met het thuisfront videobellen en dan slapen, ik ben stikkapot.
04 oktober 2023.
Dag 2: Vandaag gaan we naar Azambuja en krijgen we weer een zeer warme dag krijgen en de afstand is weer eentje van boven de 30 km. De camelbag is gevuld tot aan de rand, hopelijk hebben we nu wel genoeg bij om de dag door tekomen. Om zes uur opgestaan om toch de grootste hitte voor te kunnen zijn. Uit eindelijk is de tocht zo'n 32km ver en bij deze hoge temperaturen is dat echt niet te doen. Op een gegeven moment, zo'n 12km voor het einde, kom ik zonder 1 druppel water te vallen. Dit maakt het nog zwaarder dan het al is. In totaal heb zo'n 3 liter water en nog een paar blikjes cola. Ik ben heel blij dat ik eindelijk in Azambuja aankom en een plaats vindt om te slapen. Na het eten probeer ik wat te werken aan deze blog maar het internet wil ni echt meewerken dan maar morgen verder werken eraan. Dus ik ben nu int verleden aant schrijven. Nog ff met het thuisfront bellen en dan proberen te slapen, hopelijk lukt dat wel want de voetjes doen echt pijn. Heb veel last van krampen in de voeten. De slaap komt dan toch na een tijdje.
05 oktober 2023.
Dag 3: De wekker loopt vandaag wat vroeger af dan normaal, om half 5 is het zover en bel ik ff met Greet om te zien dat ze wakker is want ze moet vandaag om 7u de trein nemen in Turnhout om naar Berchem te gaan, de bussen staken nog maar eens. Daarna probeer ik nog wat te slapen tot 6u. Om 07u zijn we dan eindelijk weg, had het zelf ook moeilijk om uit bed te raken. Na 300m ga ik de mist in en moet ik een eindje terug lopen, je moet hier zo goed opletten dat je geen pijltje mis. Gelukkig moet ik niet ver terug een voetgangersbrug over de spoorlijn. Het is van de morgend lekker fris en zelfs heel mistig. in het begin gaat vooral over een landweg maar deze maakt na een 4 tal km weer plaast voor een asfaltweg. Deze weg gaat door de velden waar, gezien de vele tomaten die langs de weg liggen, tomaten hebben gestaan. Zoals gisteren gezegd ga ik vandaag een korte wandeling maken, zodat mijn voeten wat kunnen bekomen. Tegen een uur of 10 begint de mist stillekes op te trekken, met als gevolg dat de temperatuur snel begint op te lopen. Rond 11u kom ik aan op de plaats waar ik de rest van de dag zal doorbrengen. voor een slaapplaats moet ik wachten tot 14u, jammer genoeg blijk later dat ze volzet zijn en moet ik iets verder gaan zoeken. Gelukkig hebben ze daar nog wel een plaatsje voor mij. Vandaag hebben we zo'n 14km gedaan, morgen gaan we een kleine 20 km doen, waarvan 16 km langs een lange weg waar geen enkele mogelijkheid is om een verfrissing te nemen. Hopelijk zijn we voor de warmte op onze bestemming. Want het beloofd weer een zeer hete dag te worden.
06 oktober 2023.
Dag 4: Vandaag gaat de trip van Valada naar Santarem. Omdat er weer zeer warm weer is voorspeld ben ik voor dag en dauw reeds vertrokken. Maar eerst een ontbijhtje nuttigen bij mijn gastheer, die blijkbaar ook nog eens muzikant is, wat af te leiden valt aan het grote aantal gitaren en andere snaarinstrumenten. Een van de twee windhonden komt nog een goededag zeggen voor ik opstap ga. Gisteren stond er ineens een paard aan onze raam. Hier lopen de beesten gewoon los, gelukkig zijn het maar twee honden en een paard. Het is heerlijk om te wandelen tijdens de ochtend lekker fris en bijna niemand opt straat. Tis dan ook nog donker als ik vertrek. Voor alle veiligheid toch maar een knipperlicht aan de rugzak vastgemaakt, je weet maar nooit. Het eerste stuk wandel ik op een dijk die er moet voor zorgen als de Tejo uit zij oevers treed dat de woningen gevrijwaard worden van het water. Het is eigenlijk de eerste keer dat ik andere pelgrims tegenkom op deze camino. we zijn in totaal met 6 pelgrims. Een jonge dame uit Lithouwe, die bezorgd vroeg of dat ze bij andere damens zou liggen. Bij mij op de kamer ligt een Portugees en dan komt er nog een koppel aan denk ik van Engelse afkomst. Deze mensen heb ik niet gezien, maar zij vroegen om hoe laat het ontbijt was en de gastvrouw vroeg hen om hoe laat wensen jullie te ontbijten, zegt die vroeg redelijk vroeg zo rond 7u want we willen vroeg op pad gaan morgen. Antwoord van de gastvrouw "o om 7u past, das geen probleem tafel staat al gedekt vanaf 6u". Nadat ik de kleine oprit tot aant straat heb gedaan, kleine 200m, kan ik eindelijk opweg. Na een km of 3 kom ik aan hhet stuk waar er geen enkele mogelijkheid is om een verkoeling te nemen, vanaf hier is het 16 km lang velden en hier en daar een boerderij. Op deze weg kom ik nog wat Pelgrims tegen de ene al wat beter te been of moet ik zeggen te voet dan den andere. Vele van de pelgrims zin portugezen en gaan naar Fatima, zei lopen ook allemaal op loopschoenen en dat is bij vele er aan te zien. De laatste 2km zijn ook de zwaarste het is een stevige klim naar Santarem. Bij de eerste slaaplaats die ik had uitgekozen was er geen plaats dan maar ff op Google en via booking nog een laatste slaapplaats kunnen vastleggen in een hotelletje. Vandaag heb ik 20,8km op de teller staan. Morgen gaan we naar Azinhaga 25 km verder op.
07 oktober 2023.
Dag 5: Gisteren vertelde ik jullie dat zou gaan naar Azinhaga, maar uiteindelijk ben ik doorgegaan tot Golega. De tocht verliep heel vlot tot mijn grote verbazing. Ik kreeg weer een zeer mooie zonsopkomst te zien, wat het altijd de moeite maakt om vroeg op te staan. De ochtende zijn fris en lekker om te wandelen, tot een uur of 10 blijft het tammelijk fris en is het de bedoeling om dan al wat km's gedaan te hebben. Ook hier loopt hehet weer maar eens fout bij het verlaten van de stad, wegwijzers plaatsen of laten staan is blijnbaan een ramp in de steden. zelfs met een app verloopt het wat stroef maar uiteindelijk kom ik op de goeiweg te zitten. Plots zie ik Giebre,maar een dame uit Lithouwen en vraagt of ze een stukje met mij mee kan wandelen, waarom ook niet he? Het goed verlichte pad net buiten de stadsmuren is plots niet zogoed verlicht meer gelukkig heb ik een petzel en kan ik het pad voor mij verlichten. Wat wel echt nodig is zonder verlichting breek je gewoon je benen hier. Na het nemen van een foto en een foto daar, is plots blijkbaar de pot verf leeg en ja daar gaan we weer opnieuw zoeken achter het juiste pad. Maar niks gevreesd we hebben een app waar de weg op stad. Oeps volgens de app zijn we helemaal de verkeerde kant uitgelopen, Giebre kijk op de app die zij heeft en volgens hare app zijn we wel op het goede pad. Dus ik dan ook maar die app opgeladen en we kunnen verder. Na een tijdje kan Giebre niet meer volgen en ben ik weer alleen op pad. Maar zo gaat dat op de Camino je komt mensen tegen en effen later zijn die mensen weer weg en mss later kom je heen weer terug tegen in een of ander hostel. Na iets meer 7 uur en 33,21 km wandelen kom ik aan in Golega. onderweg heb ik via booking een kamer vast gelegd in een hostel net buten de route. ik heb een code doorgekregen om de deur te openen en welke kamer van mij is. even de instructies lezen onderaan het klavier, ok das simpel eerst op dat icoontje drukken dan de code ingeven en daarna op het belleke drukken en de deur zou moeten opengaan. Ja dag Jan wat had ge nu gedacht ipv groen licht krijg ik rood licht! GVD nog eens proberen nee het blijft rood, dan maar de hulplijn bellen zij geven mij een andere code maar het blijft maar niet lukken. Uiteindelijk geven ze mij de code voor een sleutelkastje waar een sleutel insteekt om binnen te kunnen. welke code moet ik gebruiken omdat sleutelkastje open te krijgen? De code die ik heb doorgekregen. Eindelijk binnen en nu installeren en nen douche gaanneme wanet tis echt nodig hoor. PLots gaat de deur open en wie komt der binnen ja hoor Giebre. Eerst nog wat gebabbeld van he was het nog geweest en ben je allang binnen. En nu douche naar ne winkel om het nodige te gaan halen voor morgen verder te trekken en om de voetjes te verzorgen, want de blaren hebben aandacht nodig. Na dit alles gedaan te hebben wordt het tijd om een van de werken van barmhartigheid uit te voeren nl de hongerige spijzen en de dorstige laven. Ondertussen heb ik ook mijn kleren kunnen uitwassen. Moregen gaan we Golega naar Tomar.
08 oktober 2023.
Dag 6: Vandaag opgestaan om half zes om nog wat vroeger te kunnen vertrekken. Aant ontbijt vraagt Giebre of ik interessen heb om haar kamer in Tomar over te nemen want ze denkt nie dat ze tot daar zal komen, ik denk ja waarom niet dan moet ik niet meer zoeken achter een slaapplaats, dus ja akkoord. ze vraagt of het stoort als ze een stukje met mij mee mag wandelen, ik zie niet in waarom niet he. Dus wij opstap na een km of 8 komen we een cafeetje tegen dat open is en stoppen we voor een koffie, ik had gisteren gelzolen gekocht voor in mijn schoenen om de druk op de voetzolen wat te verminderen maar die heb ik daar er meteen uitgegooid want ze zijn geen sikkepit waard, chineese rommel, mij originele er dan maar terug ingelegd. Na de korte pauze zetten we onze weg verder. De tocht vandaag ziet er geheel anders uit dan de dagen voordien, het wordt heuvelachtig vanaf nu. Plots zegt Giebre dat ze naar ee apotheker gaat en nemen we afscheid van elkaar. Wensen elkaar nog een "bom caminho" en gaan elks onze eigen weg. Na 5 km moet ik stoppen want de krampen in mijn voeten zijn niet meer te houden. Door de krampen heb ik weinig van de natuur om mij heen kunnen zien. Na een kwartiertje ga ik verder maar de krampen komen alweer snel opzetten. Het is Afzien met een hoofdletter. Op 20 km stop ik bij een cafeetje om uit te rusten en mijn bottinen uit te doen, eerlijk gezegd zie ik het echt niet meer zitten. Op deze manier ken ik niet tot in Santiago raken. Ik heb twee mogelijkheden, eerste is boel inpakken en naar huis terugkeren, optie twee is een dag rust nemen in Tomar en de voeten de kans geven om te herstellen en nieuwe "echte" gelzolen te kopen. Na een tf met Greet besluit ik dan om toch veder te gaan en een dagje rust tenemen in Tomar. De laatste 10 km doe ik op mijn sandalen en dat is een verademing de krampen blijven tot op 2 km weg. Ondertussen Is Giebre terug bij mij gekomen en gaat ze mee verder naar Tomar, dus geeft ik de kamer terug aan haar, was toch nog niks van betaald en boek ik mij een andere slaapplaats op een slaapzaal. plots komen we aan een geheel verlaten dorpje tegen en ik denk in mjn eigen das niet den eerste keer dat ik hier in Portugal zoiets ben tegengekomen. Tijdens één van onze oefeningen in Portugl met Schaffen zijn we een gelijkaardig dorpje tegen gekomen en daar was ook een verlaten klooster en wat denk je dat ik verderop tegen kom? Ja hoor een verlaten klooster! is dat toch wel niet da zelfde dorp van toen zekers!! Dus morgen is het een rustdag voor mij.
09 oktober 2023.
Dag 7: Zoals gisteren gezegd hou ik vandaag een rustdag en ga wat rondslenteren in Tomar. Buiten eten en rondlopen heb ik hier niet veel gedaan het is dan ook niet den eerste keer dat ik hier kom. Twee jaar geleden nog met Greet hier geweest en daarvoor, in een heel ver verleden, met Schaffen.
10 oktober 2023.
Dag 8: Vandaag gaat de trip van Tomar naar Alvaiazere. Voor deze trip heb ik mijn eigen camino uitgewerkt. Hierdoor is hij wat korter dan int boekje maar niemnd zegt dat je de camino moet volgen gelijk int boekje he. De bedoeling is dat je tot zelf reflectie komt en de weg er naar toe is niet belangrijk, er komen is wel belangrijk. Ik ben zeer vroeg vertrokken was reeds tussen half zes en zes uur onderweg, wat inhoud dat ik minder lang in de verschroeinde warmte moet lopen. Ik ben heel tevrede over de nieuwe inlegzolen voor mijn wandelschoenen. De tocht verliep zeer vlot zonder veel problemen. De weg die ik heb genomen heeft mij langs verschillende cafeetjes gebracht zodat ik steeds wel ergens eens kon wat rusten en iets kon drinken. Om kwart na twee lokale tijd was ik reeds op mijn volgende slaapplaats. Vandaag was de weg vooral bergop, dat maakt het iets zwaarder maar het was heel goed te doen. Ergens onderweg kom ik een bord tegen dat waarschuwt voor gladde wegen bij sneeuwval, wat moeilijk te geloven is met temperaturen boven de 30° in oktober. Morgen gaan we proberen om weer vroeg weg te zijn want dan staat er weer een tocht van 27 km op het programma. We gaan van Alvaiazere naar Rabaçal. Vandaag was ook de eerste keer dat ik echt genoten heb van de wandeling.
11 oktober 2023.
Dag 9: Vandaag ben ik gewandeld van Alvaiazere naar Rabaçal. Ook vandaag liep mijn wekker om 5u af, eerst een belleke naar het thuisfront om te zien dat iedereen daar wakker is die wakker moet zijn. De nacht is niet geheel rustig verlopen eerst wordt je wakker gehouden door het enorme gesnurk van een vrouw, ocharme dieje man, uiteindelijk is het dan rond 20 na 12 weer stil en val ik in slaap. Maar dat heeft wel niet lang mogen duren want om kwart na 3 begint de dorpshaan van zijn perreten te maken gelukkig na vijf muniten stopt hij, zal waarschijnlijk gezien hebben op zijne wekker dat hem te vroeg was. Maar ja om vier uur is dieje kwast er weer en stopt dan ook weer na vijf minuten, maar dan beginnen de honden in de buurt van hun oren te maken tegen, ik veronderstel dieje haan, met de honden viel het nog goed mee. Die vant dorp houden er snel mee op, buiten die van buiten het dorp, maar die hoor je niet zo erg. Dan toch terug inslaap gevallen en om 5u de wekker terug wakker. Bed uit stillekes de kamer uit en alles inpakken voor vertrek, snel tandjes gepoetst, koffie ondertussen klaargemaakt, oploskoffie, de nodige medicatie binnen en dan nog proberen één van die "lekkere" broodjes binnen te steken met kaas. Maar dat smaakte langs geen kanten, dan maar zovertrokken om kwart voor zes. Vandaag loop ik de weg ook weer wat anders dan deze voorzien is in het boekje, deels volg ik de camino en deels niet. Het geeft wel een speciaal gevoel te wandelen in het pikkedonker, gelukkig ben ik hierop voorzien met mijn Petzel en blitzer. Het voordeel als het zo donker is dat je een mooie nachtelijke hemel hebt. Mooi om foto van te nemen. Rond kwart na 8 heb ik er al 10 km opzitten en verloopt het wandelen beter en beter.In Ansiao stop ik voor een gallao en een kofiekoek. daarna gaan we verder op pad. we hebben nu iets meer dan 13 km gedaan dus een rustpauze is hier op zijn plaats. De bedoeling is om elke 10 km een halt te houden zodat de voetjes wat kunnen rusten, ik probeer zoveel mogelijk te rusten waar ik iets kan drinken en iets kleins te eten. Jammer genoeg lukt dat niet altijd. Dan rusten we maar aan de kant van de weg of ergens aan een kapelleke. Verder verloopt de wandeling rustig, soms wel eens wat pijn aan de ene en dan aan den andere voet maar niks noemenswaardig. als ik het einddoel bijna bereikt heb zie ik plots voor mij een bekende lopen, ff op whattsapp iets sturen om te zien dat ze het wel is en ja hoor he is de Lithouwse Giebre. Samen wandelen we de laatste 1,5 km naar het dorp om ons te installeren, zij in een privateroom en ik bij de Peregrinos. Tot nu toe ligt er maar 1 ouder persoon bij mij op de kamer. De snurk madam ligt gelukkig op een andere kamer. Tot hier mijn verhaal voor vandaag. Morgen gaan we van Rabaçal naar Coimbra volgens het boekje 29,2 km. Maar daar gaan we weer wat proberen vanaf te doen. Ik ga vanaf vandaag proberen mijn afstanden op max 25 km te houden. Das minder belastend voor het lichaam.
12 oktober 2023.
Dag 10: Vandaag stapte ik van Rabaçal naar Coimbra. Zoals gezegd gisteren gaan we de afstanden vanaf nu beperken tot een 25 km. Dit is vandaag goed gelukt want na 22,65 km bereikte ik Coimbra een zeer levendige stad waar er wel steeds iets te doen is. Het isdan ook een studentenstad. De tocht verloopt vrijvlot met weer een zeer mooie zonsopgang. Veel gebeurd er niet onderweg, kom wel geteld 1 plaats tegen waar je een koffie kunt drinken en dat was het. Voor de rest is het asfalt weg na asfaltweg. De blakende zon is vandaag ook weer van de partij en waarschijnlijk de laatste keer voor een paar dagen, want het beloofd de volgende dagen bewolkt te zijn met buien. Kunnen we onze nieuwe poncho testen. Eenmaal in Coimbra aangekomen is het eve zoeken naar de hostel, ben der weer maar eens voorbij gelopen. Ik moet wel wachten tot 15u voor ik op de kamer kan. ondertussen ben ik al wel ingecheckt en kan ik mijn rugzak ergens in de hostel zetten. Dan maar ergens iets gaan eten want ik moet nog bijna 2u wachten en wat kan je dan beter doen, iets gaan eten en drinken om de tijd te doden. Om 15u ga ik terug naar het Hostel, na dat ik een lekkerslaatje met tonijn op heb en een paar pintjes. het inchecken gebeurde daar straks door een man, maar het verder afhandelenom 15u werd gedaan door een dame. Deze kijk mij aan en zei onmiddelijk ik ga jou een andere kamer gaven met een bed beneden da moet jij niet boven op int bed kruipen. Zie ik er dan zo slecht of oud uit? Dat bed inkruipen is zo geen probleem zenne maar der uitkruipen das mss weer een ander paar mouwen. Nadat ik mij heb geinstalleerd begin ik aan de dagelijkse routine, douchke nemen en proper kleren aan doen en de andere ophangen om te drogen voor morgen. Daarna trek ik de stad in en vindt ergens in een klein zijstraatje een cafeetje vol lokale, daar moet ik zijn zo als altijd zijn zulke cafeetjes heel levendig ik versta wel niet wat ze zeggen maar das eigenlijk niet belangrijk. Daarna nog wat rondgelopen en samen met Giedre, de Lithouwse nog iets gedronken op een terras en rond negen uurtjes in gaan we elk naar zijn eigen slaapplaats. Voor mij zal het nog wat langer duren eer ik zal kunnen gaan slapen. op nog geen 50 m van het hostel staat er een straatmuzikant te spelen op een electrische gitaar voor een vol terras. Mijn eigen dan maar op dat terras gezet en blijven luisteren tot die muzikant klaar was met spelen. Ik moet zeggen hij was ni slecht en er werdt veel plezier gemaakt daar op dat terras. Rond half 11 stopt hij met muziek maken en ga ik verder om te gaan slapen. Ondertussen heb ik ook twee kamergenoten gekregen en jonge dame en een Ier. nog een beetje gebabbeld met hen en dan beddebak in en proberen om nog wat te kijken op youtube, dat is mij blijkbaar niet gelukt want ik word wakker met mijn oorplugs in en mijne tablet naast mij. Oorplugs uit en verder slapen dan maar. Morgen gaan we van Coimbra naar Maelhada zo'n 25 km verderop.
13 oktober 2023.
Dag 11: Vrijdag de dertiende, voor vandaag worden buien voorspelt en bewolkt met maxima tot 25°. Ideaal weertje om te wandelen, alleen ben ik vandaag een uur later vertrokken dan ik normaal doe, kon niet uit mijn bed. Beneden in de zitruimte breng ik mijn rugzak in orde, want op de kamer heb ik alles maar bij elkaar genomen om mijn kamergenoten niet te storen die beide nog sliepen. In de zitruimte word ik begroet door een iets oudere koppel, hij is 70 zij 71, dus iets ouder dan ikzelf. Ze vragen waar ik naar toe ga en zeg hen dat ik naar Santiago ga, beide hebben ook wandelkleren aan en rugzakken bij en ik vraag ook aan henwaar ze naar toe gaan. Ook naar Santiago, wij beginnen der nu aan zegt de man, ik vraag hen van waar ze komen en ze zeggen wij komen Perth Australië. Ik wens hen nog een goede camino toe en vertrek. De Portugezen hebben in de steden blijkbaar ies tegen de camino de Santiago want telkens is het weer zoeken om de stad via de camino te verlaten. Bij het eerste beste cafe dat ik tegen kom drink ik een koffoe met een gebakje en ga dan verder opstap. Net voordat ik de stad achter mij laat zie ik nog bekende gezichten lopen. Een snelle groet en we gaan verder. Eens buiten de stad is de weg redelijk goed aangegeven, maartis dan ook niet moeilijk tis weer een lange rechte baandie we volgen. Na 10km kom ik aan een ander cafeetje om een koffie te drinken en daar zit Giedre met een russische dame te babbelen. Ik neem plaats bij hen aant tafel aan een andere tafel zitten een Koreaan en een Duitser beetje later komt nog een Italiaans koppel bij op het terras zitten. Zoals je kunt zien je bent nooit alleen op een camino. Na een kleien ruspauze van een 20 minutjes vertrek ik verder en vraagt Giedre dat ze mee mag gaan. Geen probleem en wij weg, de weg is licht glooiend maar niet al te zwaar. Wel begin ik na een tijdje veel last te krijgen van mijn kleine teen aan de linker voet. Bij de volgende rustpauze toch maar eens nakijken. de volgende rustpauze is zo'n 10 km verder op. Wat ik vreesde komt ook uit ik heb een blaar op mijne kleine teen, ok dan maar pikuur boven gehaald en ontsmettingsmiddel en de blaar doorgeprikt en in gespoten met iozine, heerlijk. Na het drinken van een cola en een broodje mista te hebben gegeten doe ik mijn botinnen terug aan maar het wandelenlukte niet goed, botinnen terug uit en sandalen dan maar aan gedaan voor de laatste 5 km. Zonder veel pijn en andere problemen gaan we verder opstap op 2,5km van de slaapplaats komen we die Ier tegen die nog lag te slapen toen ik vertrok in Coimbra, hij vroeg of we wisten waar een bepaald hostel was en zeiden ja daar gaan wij ook naar toe, want hij vond het nergens op Google, ik zei hem dat ik het wel had op Google maps. Hij vroeh of hij mmet ons dan verder mee kon stappen en zo wordt een eenmans groepje een driemans groepje. Morgen gaat het verder naar Agueda een 23 km verder op. vanaf daar is het nog 319 km.
14 oktober 2023.
Dag 12: Vandaag stappen we naar Agueda, zo'n 25 km verder. Alleen is de nacnt weer kort geweest, tot half 1 achter muggen aant jagen geweest en om 5u liep den eerste wekker af, ben wel blijven liggen tot 6u. Opgestaan snel wat gewassen, boeltje terug ingepakt, vooral de poncho en de cover voor de rugzak, want het weer was weer veranderd. Het gaat de ganse dag droog blijven maar bewolkt met hier en daar een zonnetje. Nadat alles was ingepakt mijn geweldig ontbijt binnen gespeeld, weer noodles maar deze keer met kip ipv rundsmaak. Wat het vandaavandaag was weet ik niet maar ik presteerde het om al na 200m de mist in te gaan. Ok 't was nog donker maar toch e ik had mijne petzel niet opgezet. Ja ja ik weet heel dom van mij. maar niet getreurt we komen terug op de goei weg terecht. Zo blij dat we, we zijn met twee samen vertrokken, Giedre de Lithouwse is nog maar eens mee gegaan, die zal gedacht hebben ik heb al teveel verloren gelopen ik zal eens met dieje gepensioneerde belgische militair mee gaan die loopt niet verloren. Na een km of " draaie we een bos in en het gaat zeer vlot vooruit. Plots vraagt Giedre, "is het rechtdoor of rechts af"? zolang er niks staat is het steeds recht door ntwoord ik. Dus wij rechtdoor bij het volgende kruispunt in het bos heb ik zo iets van nog geen enkele gele pijl gezien. Mmmm toch maar eens op de app kijken en wat denkt ge nu ? Ja hoor we zijn weer fout aant lopen we moeten ongeveer een km terug om ipv rechtdoor te gaan moesten we links af en nee das niet waar werdt gevraagd recht door of rechts af. Dees was nog verder terug. Aangekomen op de plaats waar het fout gelopen is zien we nu wel een bordje hangen tegen een boom. Allee en nu zijn we wel goed opweg of gaan we nog eens de mist in gaan. Nee hoor vanaf hier verloopt alles vrij goed. Na een km of 7 stoppen we voor een koffie en iets kleins om te eten. nog geen 5 minuten later zit het hele terras vol met mensen uit de albergue waar we de nacht hebben door gebracht. Het is een allergaartje van nationaliteiten. Wat zit er zo in de groep? We zullen met de kleinste beginnen, nee niet ikke, nen Ier, Duitser, Koreaan, Twee Italianen, Japanse, Spaanse met russische roots, eigenlijk is het een russische die in Spanje woont, Giedre de Lithouwse, dan nog iemand van Lithouwen, een koppel uit Australië en uiteindelijk ik dan. Dus onderweg op de terrasjes is het wel eens gezellig. Op een gegeven moment breekt de zon door de wolken en wordt het plots zeer warm; gelukkig moeten we nog maar 5km doen tot aan het hostel. Onze Lithouwse Giedre begint het wel zwaar te krijgen eens we boven de 20 km gaan. Morgen gaan we van Agueda naar Branca en gaan we overnachten in een kerk, waar we samen het avond eten zullen gebruiken en ook het ontbijt. Gaat een leuke ervaring worden slapen in een kerk, zonder dat de pastoor aan zijne preek bezig is.
15 oktober 2023.
Dag 13: Vandaag gaan we naar Branca. Iedereen dacht dat we in een kerk zouden slapen hehehe toch niet, maar tis hier wel leuk dat moet ik toegeven. Maar eerst wat over de wandeling zelf. De dag begon redelijk goed om 6u opgestaan en klaargemaakt om te vertrekken, maar eerst nog ontbijten want dat stond klaar voor de Peregrinos, nu stel je daar niet te veel bij voor , boterham met kaas of hesp of beide en confituur. Maar das al beter dan niks hebben he. Tegen 7u vertrekken we. We hebben maar 1 keer moeten zoeken naar de pijlen en das voor Portugese normen heel goed. Er wordt voor vandaag veel regen voorzien, dus wordt de ponche binnen handbereik gestoken. Ja hoor na 5 km is het vandat daar zijn ze met de regen, snel poncho aan en verder wandelen. ondanks de regen gaat het wandelen redelijk vlot, maar bij de volgende halte, na 10km, besluit ik om de originele inlegzolen terug in mijn schoenen te steken omdat ik veel pijn krijg in het kleine teentje van mijn linker voet. Na het nuttigen van mijn dagelijkse portie Galoa, das gewoon koffie verkeerd, stappen we verder in de regen. Onderweg komen we heel veel Peregrinos tegen die de andere kant uitwandelen en het zijn vooral vrouwen, zij gaan naar Fatima. Blijkbaar gaan ze hier twee keer per jaar naar Fatima 1 keer in maart en de tweede keer in oktober. Er zijn zelfs die geloven dat ze ooit het mirakel zelf zouden aanschouwen van de verschijning van de heilige maagd. Verder komen we geen andere pelgrims meer tegen en wandelen rustig verder door de eucalyptusbossen goed om de longen te zuiveren. Na 25 km komen we aan op onze volgende slaapplaats, nee tis geen kerk tis een huis omgebouwd tot albergue maar niet minder leuk. De eigenaar is prettig gestoord en houd wel van een grapje hier en daar, hij zelf is ook een Peregrino en weet dus goed wat we nodig hebben. Hij geeft zelf nuttige tips waar te overnachten hij geeft zelfs aan sommige de raad om de tocht naar Porto te doen in drie dagen ipv van 2 dagen. Ik zelf ga het in twee dagen doen. Verder wordt er afgesproken dat het avondeten klaar zal zijn tegen half acht. Daarna krijgt elke peregrino zijn kamer toegewezen en kunnen we ons installeren en een douchke nemen. Ondertussen is onze Ierse vriend ook aangkomen en hij is weer maar eens volledig de mist in gegaan. Dieje jongen kan geen dag voorbij laten gaan of hij is volledig fout gelopen. Ge zou compassie met hem krijgen, maar hij komt wel altijd op de goeie plek aan.We noemen hem onze Leprechaum en zo ziet hij der ook een beeje uit. Morgen gaat de tocht van Branca naar Airas 28km verder op.
16 oktober 2023.
Dag 14: Nog even wat vertellen van gisterenavond. Om 19u werdt het avond eten geserveerd door onze gastman. Het was een zeer gezellig samen zitten om te eten. We hebben heel veel gelachen en heel veel gebabbeld met handen en voeten. Na het eten werd er nog een fles aquadente open getrokken, vooral omdat ik er over vertelde van mijn vorige verblijven in Portugal. De uitbater kon der blijkbaar niet onderuit om zijne aqaudente te laten proeven. Hij werd zeer goed bevonden en slapen hebben we als de beste gedaan. Vandaag trekken we verder naar Airas bij aankomst daar hebben we 25 km op den teller staan. De tocht zal nu gedaan worden met zijn drieën, onze Ierse vriend heeft gevraagd dat hij mee kon gaan tot Sao Joao Da Madiera, waar hij gaat overnachten. Hij was al zoveel verloren gelopen dat hij eens een dag wilde beleven zonder verloren te lopen. Pfff en das ook nog gelukt ook. Er wordt weer regen voorspeld, bij het vertrek is het nog droog, maar eerst nemen we afscheid van onze gastheer Paulo, het was een hartelijk afscheid want tot nu toe is dit wel het beste wat hebben ogen beleven als verblijfplaats. Het gebouw en alle faciliteiten zijn super proper. ik kan eigenlijk niks inbregen daat niet goed was, hij zorged er zelfs voor dat toen het begon te regenen dat onze kleren die buiten hangenden binnen werden gezet zodat ze niet zouden nat worden. Na het afscheid vertrekken we met zijn drieën het is nog wel een beetje donker maar het zal snel terug licht worden. Normaal zouden we 28 km gaan doen maar in overleg werd de tocht ingekort tot 25 km. Dat wil zeggen dat er hier en daar van de eigenlijke caminho zal worden afgeweken. Na 6 km stoppen we voor een koffie en wanneer we verder willen trekken is het begonnen met licht te regenen, ik besluit om toch mijne poncho aan te trtekken want volgens de buienradar gaat het momenten stevig regenen. Van die stevige regen hebben we niks gemerkt, maar ik was wel kletsnat onder mijne poncho. We trekken verder richting Sao Joao Da Madeira na 12 km nemen we terug een rustpauze we krijgen allemaal een beetje honger. Nu nemen we een iets uitgebreider pauze zodat onze voetjes wat kunnen ademen. na de pauze gaat de tocht verder en op km 19 nemen weafscheid van onze Ierse Peregrino Stephen. Nu gaan we verder met twee Giedre, de lithouwse en mijzelve. Tegen het einde aan wordt het altijd wat zwaarder zeker als je al een paar keer nen heuvel hebt mogen opgaan. Na 25 km komen aan op onze volgende slaapplaats, we krijgen elk onze kamer toegewezen. Het eten voor vandaag zal om 19u klaar zijn. Ik had voor vandaag een prive kamer gervragd maar das blijkbaar verkeerd verstaan, maar uiteindelijk krijg ik wel een kamer voor mij alleen voor 15 euro met een gezamelijke badkamer. Wat voor mij ook prima is. Morgen trtekken we naar Porto, dit zal ook de laatste keer zijn dat Giedre met mij mee zal wandelen, want ze heeft besloten om twee dagen in Porto te blijven en dan verder te trekken via een stukje coastal way. De etappe naar Porto zal normaal 26 km zijn. Maar dat zien we wel als we in Porto aankomen hoeveel km we op de teller zullen hebben.
17 okoktober 2023.
Dag 15: Vandaag gaat het van Airas naar Porto dat zou 28 km moeten zijn . Voor de verandering eens niet mis gelopen bij het vertrek. Om 06u30 gaan we oppad, we beginnen met droog weer maar jammer genoeg blijft zo niet en na een klein uurtje hebben we al prijs en begint het te regenen. Gelukkig vertrokken met mijn regenkledij aan. Dus laat het maar regenen, het gaat van stilletjes regenen naar wat harder regenen tot zelf hevige regen. zelfs de wind begint toe te nemen en het wordt zelf stormachtig. Na 9 km neem Giedre de beslissing om niet mee te gaan naar Porto, althans toch niet te voet. Dus vanaf nu loop ik alleen verder, de eenzame wandelaar tegen de wind en regen in. Bij het begin van de wandeling ligt er een stukje Romeinseweg maar das niet het enige stuk wat ik tegen kom op deze wandeling. Het is vandaag veel klimmen en dalen en de weg wordt zelfs een kleine beek. De plaats waar Giedre haar eigen weg gaat kunnen we zelfs de atantische oceaan zien, dat is ter hoogte van Espinho. Ik stop een kee om iets te drinken en om een stempel te vragen voor in mijne credencial te zetten. Verder is het stappen en stappen. Plots zie ik voor mij één van de voorsteden van Porto, dat was tegen 11u30 oei ik ben wel goed opgeschoten precies maar ik moet nog wel 7,5 km gaan. Hoofd gebogen en verder met de geit. Tegen 13u kom ik bij de kathedraal van Porto aan waar ik een tweede stempel ga halen. Om 14u20 kom ik aan de albergue aan schoenen zijn door en door nat. Er staat al een rij aan te schijven om binnen te kunnen. Maar ze doen pas de deur open om 14u30. Om 15u heb ik mijn bed gekregen en kan ik beginnen met de installatie van mijn slaapplaats, alleen hebben ze hier nogal ne ambetante regel, de rugzak mag niet mee op de kamer. dat wil zeggen alles wat je nog hebt moet in een mandje dat je mee kunt nemen naar je bed. Lekker gemakkelijk zeg. Naar waar het morgen gaat moet ik nog uitzoeken.
18 oktober 2023.
Dag 16: Vandaag wandelen we van Porto naar Sao Pedro de Rates. Zou 32 km zijn, uiteindeliijk zijn het er iets meer dan 33 geworden. De dag zou droog blijven maar dat heeft niet lang geduurd na 5 minuten begint het weer te regenen. Dus Poncho boven halen en verder trekken. Gelukkige stopt het na een uurtje en wordt het droog op den duur komt zelfs de zon er door en wordt het aangenaam warm en kunnen mijn schoenen verder drogen. Na 10 km hou ik een stop en drink een koffie en een cola met een klein cakje met pudding. Hier doe ik ook op twee plaatsen een compeedpleister, want gisteren door met natte voeten te wandelen op mijn twee voeten aan de achterkant van de hiel een blaar. Daarna gaat het verder onderweg kom ik weinig tot geen andere pelgrims tegen. Vele van de pelgrims die vanuit Porto verder gaan nemen de Coastal route, maar ik blijf op de central route. Ronde een uur of 1 neem ik terug halte en hheb dan 20 km afgelegd, net daarvoor kreeg ik een sms van de Portugese overheid met een waarschuwing voor veel regen en wind voor donderdag, hopelijk wordt het niet te erg. Want ik heb helmaal geen zien om ergens twee dagen vast te zitten door het weer. Want dan zal ik snel op nen vlieger zitten richting België. Op zo'n 6 Km vzn mijn volgende slaapplaats krijg ik een bui over mij heen gelukkigs zat mijn poncho niet ver weg ik moest zelfs mijne rugzak niet afdoen. Op 3km krijg ik opnieuw een bui over mij heen. Maar kom redelijk droog aan en blijkbaar is het een albergue in beheer van de nederlanders. Het verblijf is op basis van donativo. Morgen gaat het vanSao Pedro de Rates naar Portela dit is 26 km verder en bij het voorspelde weer is dat al meer den genoeg. Nog 3 dagen en ik ben in Spanje. Ik ben nu genadert tot op 202 km van santiago. Het grootste deel van d tocht ligt nu achter mij.
19 oktober 2023.
Dag 17: Zoals gisteren gemeld gaat het vandaag van Sao Pedro de Rates naar Portela 26 km verder. De hevige wind die voorzien was is gelukkig niet komen opzetten maar het heeft wel veel geregend de eerste uren. Zelfs zo veel dat ik na 3 km al door en door nat was, mijn poncho kon het water niet aan. De wegen zijn allemaal veranderd in snelstromende rivieren en zelfs in klene vijvers. De schoentjes gaan dit echt niet meer aan kunnen. Nadat ik mijn spullen allemaalterug hebt ingepakt in de albergue, ik dacht dat ik alles had maar iemand vondt het blijkbaar leuk om op mijn spullen te gaan zitten wat resulteerde dat ik toch niet alles mee had. Rond 5 km begon ik gaan te denken heb ik nu wel mijn trainingsvest in mijn rugzak gestoken, maar door de hevige regen kon ik dat niet nakijken. Na 10 km kom ik eindelijk op een plaats waar ik dat kon nakijken en ja hoor de vest ligt nog in de albergue. Dat wordt terug gaan maar wel met een bus of iets anders. Even checken of er wel een bus rijd vanwaar ik zit en nee enkel met taxie maar dat kost mij zo'n 15 euro. Dat wordt eerst naar een bank gaan en das dan weer 4km verderop. Onder tussen is mijn gemoed zo naar beneden gegaandat ik terug op het punt stond om naar Porto te gaan en de eerste de beste vlieger te pakken naar huis. Volgens het weerbericht zou het nog 7 dagen gaan regenen. Ne mens zou voor minder de moed laten zakken. Toch maar verder gegaan tot ik een bankcontact vindt en probeer een taxi vast te kijgen en das dan ook weer ni zo simpel want alles is in portugees en als je belt verstaan ze je niet. Ah nee zei spreken die namen helemaal anders uit dan wij dat doen. Dan maar iets anders proberen "Uber" dat wordt een avontuur nog nooit gebruikt. Gelukkig kan je die betalen via paypal en hoef je geen geld te hebben. Dat had ik 4km eerder moeten weten. Uiteindelijk na een uur proberen om een taxie en dan uber komt om 10 na 1 mijne uber eraan en ja hoor ééntalig Portugees en we zijn weer vertrokken om uit te leggen waar ik moet zijn maar hij wist het al deed hij teken. Echt wel, hij rijdt 2 fout en komt dan nog eens vast te zitten in wegen werken. Maar niet getreurd we komen uiteindelijk op de plaats waar mijn trainingsvest ligt. Daarna terug naar het vertrekpunt daar zijn we redelijk snel. Vlug uitstappen en klaarmaken om de tocht verder te zetten naar de volgende plaats. Ondertussen heb ik wat kunnen babbelen en schijnt het zonneke terug en het gemoed begint terug te stijgen. Na 26 km kom ik dan aan in de Albergue waar ik een bed krijg om de nacht doorte brengen en als het zo blijft lig ik lekker alleen op die kamer. Het was inderdaad niet mijn dagje. Maar een babbel en wat zon doen wonderen met een mens. Morgen gaat het van Portela naar Ponte De Lima bijna 25 km verder. Als ik het nog goed weet ben ik de steen met nog 186 km te gaan gezien. Hopelijk morgen niet teveel regen.
20 oktober 2023.
Dag 18: Vandaag gaan we van Portela naar Pont de Lima afstand is iets over de 25 km. Zoals altijd voorzienze weer regen en inderdaad bijvertrek waas lichte neerslag maar dat viel heel goed mee. Wel stond er een vrij strakke wind, maar na een klein half uurtje was het gedaan met de regen en de strakke wind. De rest van de dag gaan we een wisselvallig weer kennen met buien en opklaringen. Na elke regenbui stroomt het water over de straten, hier en daar staan de straten en veldwegentjes onderwater en is het wat zoeken om er door te raken zonder dat de voeten echt te nat worden. Tot nu toe mag ik niet klagen en blijven mijn schoenen goed droog. Hopelijk vind ik in Ponte de Lima iets om mijn schoenen terug met in te spuiten zodat ze weer beter waterafstotend zijn. Het valt wel op dat we verder naar het noorden aan het trekken zijn en korter bij Compostela komenwant alles is vele beter aangegeven en de wegen en omgeving zijn mooier ook. Zoals de voorgaande dagen wisseld het wegdek zich af tussen asfalt, kassieweg, klinkerweg, zandweg en hier en daar nog een oude heirbaan, die dikwijls beter is dan de wegen van nu. Vandaag ook een zeer mooi weersfenomeen gezien een regenboog laag bij de grond over een kleine heuvel en voor een iets hogere heuvel. De dag verloopt heel vlot en ik voel mij weer opperbest, als we zo doorgaan op dit tempo verwacht ik volgende week vrijdag in Compostela aan te komen. Bij aankomst bij de albergue blijkt dat die pas om 15u open gaat en ik sta daar voor de deur om kwart na 1 dat wordt dus wachten. Gelukkig blijft het toch wat droog en doet het zonnetje echt deugd op ne mens. Om drie kunnen we inchecken en krijgt ieder zijn bed toe gewezen. een snelle installatie van de slaapplek en een douchke gaan nemen want tis echt nodig, ik geloof dat ze mijn van ver ruiken aankomen, want ruik het zelf al. In de albergue kan je niet wassen dan maar opzoek naar een wasserette en eer ik die had gevonden, liep ik al zo'n 3 km daar rond. Nadat mijn wad gedaan was, met de hulp van de uitbaatster. ga ik opzoek naar een plek om iets te eten maar das den weer sneller gezegd dan gedaan, het is er aan te zien dat dit een toeristische plaats is vooral aan de prijzen. Op den duur dan toch maar iets gaan zoeken om zelf te koken en das dan ook weer een andere opdracht na zo'n 2,5 uur rondlopen en zoeken hb uiteindelijk alles wat ik zocht enkan ik mijn eten gaan klaarmaken. Het was voora voedzaam want als je niks hebt van kruiden smaakt het toch ni zo goed zenne. O ja en ik heb ook een bus gevonden voor mijn schoenen. Ik wou morgen zon 25 km gaan doen maar nu blijktdat de plaats waar ik wou gaan slapen tijdelijk gesloten is dus gaan we verder moeten zoeken en hopelijk moeten we echt niet te ver lopen. Dus zullen jullie moetenb wachten tot morgen om te weten waar ik naar toe ben gewandeld.
21 oktober 2023.
Dag 19: Jullie zitten nu met zen alle te wachten naar waar ik vandaag zou gaan he, wel gisterenavond aat is de beslissng gevallen we gaan een tochtle maken van bijna 29 km, we gaan van Ponte de Lima naar Pedreira e klein dorpje in het district van Valença tegen de Spaanse grens. Vanaf hier tot de Spaanse grens is het nog ongeveer een 6km. Dus morgen verlaten we het Portugees grondgebied. Ik heb vandaag een super dag gehad, het wandelen verliep zeer vlot ondanks dat het met momenten vrij veel klimmen was. In eerste instantie liep ik alleenmaar dat duurde niet lang, na ongeveer een 2 km kom ik andere pelgrims tegen die blijkbaar van een portugees de raad hadden gekregen om niet te gaan waar ik wel aant gaan was. Nu het was doenbaar als je fatsoenlijk licht bij je had anders zou het wel eens heel vochtig kunnen zijn (zie foto onderaan), wie ik tegen kwam was een pools koppeltje en een iets oudere britse damen die ik al een paar keer ben tegengekomen en al eens sporadisch met gesproken had. Het poolse koppel had ik ook al eens gezien in Porto maar buiten een goeidag eigenlijk niet echt contact gehad. Later ben ik hen nog eens tegen gekomen en hebben we een kort gesprek gehad. Maar vandaag trekken we samen verder zij gaan tot Rubiaes ik zelf ga ik een stukje verder. Onderweg leren we elkaar wat beter kennen, alleen ben ik zo goed in het onthouden van namen. Zo kom ik te weten dat we tijdens onze rondreis in Polen de geboorteplaatsen van hun beiden bezocht hadden. Verder wordt er nog wat over ditjes en datjes gepraat, soms worden ook de wat iets zwaardere dingen besproken, zoals bij elke wandelaar worden die dingen aangehaald. Vanaf Rubiaes ga ik verder alleen verder, nadat we afscheid hebben genomen. Het was een zeer aangename wandeling vandaag, het is leuk om alleen te wandelen maar zoals op de camino de gewoonte is wandel je bijna nooit alleen. Je ontmoet altijd wel mensen die gelijke tred kunnen houden en zo ontstaan er korte en soms zeer lange vriendschappen, maar dat zijn dingen die de toekomst zullen uitmaken. Het was in ieder geval weer een zeer aangename wandeling die je weer moed en kracht geeft om alles tot een goed einde te brengen. De websiteadres hebben ze ook opgeslagen in hun tf want ze willen wel verder lezen wat ik zo meemaak op mijn tochen en de reizen die ik met Greet samen maak. Blijkbaar is de jonge dame bezig met het schrijven van een boek over haar camino ervaring. Blijkbaar zit ik nu op zo'n 130 km van Santiago. Dus alles verloopt op wieltjes. Morgen gaan we van Pedreira naar Porrino in Spanje 28 km verderop. Dat betekend dat ik morgen op net boven de 100 km van het einddoel ben. Dit was het dan voor vandaag.
22 OKTOBER 2023.
Dag 20: Vandaag zou ik wandelen tot in Porrino maar ik ben onderweg van gedacht veranderd en ben een beetje verder gegaan, tot in Mos das zo'n kleine 8 km verder. De dag begon eens zonder regen wat al een hele opluchting is. Tegen 7u ben ik reeds op pad het is grijs en de wolken hangen vrij laag tegen de heuvels aan. Wat later begint het dan toch wat de regenen maar het valt goed mee, het zin tenslotte geen stortbuien meer. Langzaam maar zeker kom ik dichterbij Valença de laatste stad op Portugees grondgebied. Daar mag ik nog eerst een toerke daar deze oude vestigings stad doen voor alleer ik richting Tui kan gaan op Spaanse baodem. De grens ligt hier midden de rivier Minho. Het oversteken van deze rivier gaat langs een redelijk oude brug. Eenmaal aan de overkant zsteek ik de grens over zonder dat ik ook maar iemand zie aan de grenspost. Oef wel een geluk want ik heb zoveel meegenomen zonder aan te geven. Eenmaal aan de andere kant vant strepke zijn de camino aanduidingen vele beter. Maar het lukt mij toch om fout te lopen met dank aan een jjonge dame die percee net voor een pijl moest gaan staan en het was dan ook nog een mooie aanduiding ook. Langzaam maar zeker komen we dichter en dichter in de buurt van de laatste 100 km. Van het zonnige Spaanje is maar weinig te zien tis vooral het regenachtige Spaanje, maar dat kennen we al van vroeger met sneeuw en alles der bij. Uiteindelijk kom ik in Mos aan na bijna 32 km. Inchecken en uitpakken wat we nodig hebben voor de nacht en om te gaan douche. Tijdens het uitpakken merk ik datmijn oorstoppen van de morgend uit mijn tasje zijn gevallen en nog in Pedreira liggen. Ramp want die heb ik nodig om te kunnen slapen. Contact op genomen met de vorige gastheer en hij zou ze via een taxi laten brenge tot waar ik nu ben in Mos. Ongeveer 1,5 u later heb ik met oordoppen terug en kan ik mss toch nog slapen vannacht en dat had ge gedacht met 6 op een kamer waarvan twee snurken en dan nog eentje die da ganse nachtligt te woelen in bed. Onder tussen kunnen eten en wou ik aan deze blog verder werken, ja dag jan de provider blokkeerd de site en kan ik niks doen. Maar hier is dan toch de dag van gisteren vandaag geschreven alsof het gisteren was. Morgen gaan we van Mos naar Pontevedra en mss iets verder als we slaapgelegenheid vinden.
23 oktober 2023.
Dag 21: Vandaag begint de dag minder goed dan gisteren regen en nog eens regen. Het regent ongeveer tot een uur of 10u en langzaam maar zeker kwam de zon der door en dat was zo heerlijk, ik zat juist op een terras om iets te eten en de warmte deed zo'n deugd op mijn lichaam maar zoals gewoonlijk duren die mooie liedjes nooit lang. ik ben nog geen 5 min verder en daar zijn ze der weer mee "de regen". Niet alleen de regen maakt het moeilijk vandaag maar het is ook een constant klimmen en dalen, de knietjes hebben weer goed afgezien. Maar daar krijg voor in de plaats mooi plaatjes om te fotograveren. Eigenlijk wou ik vandaag toch vverdertrekken maar na het uitzoeken waar ik zou kunnen slapen bleek dat onmogelijk te zijn en zou ik nog eens 15 km verder moeten trekken en dat zou mij totaal tot meer da 40 km doen stijgen en dat vind ik nu net iets te veel van het goede. Dus stoppen we maar in de Pontevedra snel een plaatsje reserveren want der is meer een meer volk op de baan. Van waar dei nu allemaal komen dat weet ik ook niet maar hoogst waarschijnlijk doen zij kortere afstanden per dag. Vandaag slaap ik weer in een box zoals bij de Japaners alleen die leven daarin. Na dat ik alles het geinstalleerd voor de nacht is het tijd voor mijn douchke en om alles nog eens uit te wassen, want tis weer hoog nodig zenne straks denken de mensen dak ne dakloze ben. Ik hoop dat het morgen redelijk weer blijft want ik ga proberen zo'n 37 km te doen, ik zeg wel proberen he. Dan zou ik tot Pontecesures gaan. om daarna de laatste 32 km te doen tot Santiago. Maar dat zien we morgen dan wel weer.
24 oktober 2023.
Dag 22: Dag beste en lieve volgers vandaag ishet de voorlaatste dag van mijn wandelingske op de Camino Portugese. Ik heb er dan ook een speciale dag van gemaakt, vandaag ben ik net over de 40 km gegaan. Je zou denken ZOT en inderdaad ge moet een paar vijzen missen om zo iets te doen, maar ja het regende de ganse dag en wat kan je dan anders doen dan wandelen, das in ieder geval beter dan op een kamer te zitten kniezen. Onder tussen ben ik aangekomen en geniet van een tasje koffie met een plaatselijk likeurtje. Hoe was het onderweg hoor ik jullie vragen daar kan ik simpel op antwoorden. Het was nat, natter ,natst het kwam er weer met bakken uitgevallen. Dit alles gaf als resultaat door en door nat, het lichaam is niet zo erg dat droog tijdens het wandelen wel op maar de schoenen hopelijk zijn die tegen morgenochtend terug droog. Door de aanhoudende regen hebben we niet zoveel kunnen zien en zeker geen foto's kunnen trekken. Al dat water is niet goed voor de gsm, gelukkig klaart het na de middag wat op en komt zelfs even de zon er door. Het blijft voor de rest van de namiddag droog en kunnn miijn kleren langzaam opdrogen en dat geeft een zallig gevoel. Nu nog de schoenen droog krijgen. Maar dat gaat wel lukken met oude kranten, die ik hier in de zaak heb gekregen. Er zaten onderweg weer een paar zeer leuke klimmekes tussen en een strakke wind in de ochtend maakte het iets makkelijker om bergop te gaan, alleen viel die wind zeer snel weg alleen de bakken water blijven uit de lucht vallen. Even dacht ik toch om vroeger te stoppen maar na een rustpauze (10km) met koffie, cola en een stuk tortilla kunnen we der weer tegen aan en zonder echter erg in te hebben zit ik op 18 km van Padron en ik denk die 18 kunnen der nu ook wel bij zenne. Wat ik te weten kwam is dat deze camino over de "via Romana XIX" loopt. Voor hen die daar wat meer willen over weten veel opzoekplezier. De terugvlucht is geboekt enkel nog iets vinden om van zaventem naar huis te raken, jammer genoeg kunnen de twee mogelijke taxi's tijdens de voormiddag niet, dus opzoek naar een alternatief en dat gaat ook wel lukken en nee ik kom niet te voet naar huis, das minstens 3dagen wandelen. Zo dat was het dan voor vandaag morgen zal het de laatste dag zijn op de camino voor dit jaar. Ik zal ook voor hen die het vroegen en voor hen die het niet vroegen maar wel graag zouden hebben, zal ik een kaars gaan aansteken in de kathedraal.
25 oktober 2023.
Dag 23: Vandaag is het de laatste da op de camino Ik wandel van Padron naar Compostela zo'n 25km verder op. Mijn laatste nacht in een pensioen was, laat ons op zij zachts zeggen ne dikke tegenvaller, het rook er niet fris vooral door de vochtigheid. Het bed was aan de kleine kant en ik ben al gene grote, ik lag met mijn voeten tegen het achterspon. Het was er zelf koud op de kamer want ik heb zelfs dekens op mij gelegd en dat is de eerste keer dat ik dat moest doen hier. Op mijn vraag of het mogelijk was om even de verwarming aan te zetten zodat onze kleren konden drogen maar dat werd beantwood met een volmondig NEEN. Nu een beetje over de laatste wandeling hier op de camino. Het begon allemaal droog en redelijk zacht voor een ochtend, dus ik was al blij dat ik kon vertrekken zonder mijne poncho aan te moeten doen, maar die blijdschap werdt snel getemperd door de eerste regenbui zo'n uurtje later. Die regenbui ging over een constante regen die met momenten zeer fel was. Dus de ganse wandeling heb ik dn ook in de gietende regen doorgebracht. Ook dit was een dag waar ik mee de onderkant van mijn hoofddeksel heb gezien dan wat er te zien was rondom mij. Veel foto's zijn er dan ook niet want al dat water is toch niet zo goed voor het toestel. maar ik heb er wel een paar om tocht te proberen een sfeertje te scheppen. Vandaag ging het ook weer van op en af en de ene helling is de andere niet. Wat mij wel opviel is dat ik heel veel andere pelgrims tegen kwam en vooral voorbij liep. Een paar keer heb ik geprobeerd om ergens iets te drinken maar alles zat gewoon volledig vol dus dan maar verder en hopen dat we toch iets zouden vinden. Ik heb uiteindelijk iets gevonden om te drinken en wat te eten, in Compostela! Op ongeveer 7 km zag ik in de nevel plots Compostela liggen heb geprobeerd om een foto te nemen maar tis niet echt duidelijk, probeer maar eens de twee torens te onderscheiden van de kathedraal. Op ongeveer 4 km van het einde waren mijn voeten nog droog, de rest al wel niet meer en op 3 km waren mijn voeten ook helemaal nat. Aangekomen in Compostela wist ik gelukkig nog hoe ik moest gaan om tot aan de kathedraal te komen, wat in de smalle straatje niet altijd zo gemakkelijk gaat. Eerst naar het buro waar de certificaten worden uitgedeeld en dan terug naar het plein van de kathedraal, om dan te horen dat je niet binnen mag met een rugzak. Dus die kon ik eerst gaan afgeven in een winkel, mits betaling en dan terug om naar binnen te gaan om mijn belooftes na te komen en kaarsjes te gaan branden. Er was veel volk aan het aanschuiven om de krypte en dergelijk tegaan bezoeken. Maar daar ik die al gezien had ben ik niet gaan aanschuiven. Het enige dat anders was dan 4 jaar geleden was dat de stelling weg was in de kathedraal en je alles beter kon zien. Na mijn bezoek daar ben ik terug gewandeld naar een plaats die ik al kende van 4 jaar geleden om iets te gaan eten en te drinken, dat was de plaats waar ik eindelijk vandaag mijn ontbijt en middag eten kon nuttigen. Daar heb ik dan ook gewacht tot een uur of 3 om dan naar het busstation te gaan om daar de bus te kunnen nemen naar Porto om van daaruit terug naar huis te vliegen, met een tussen landing in Lissabon. In het busstation heb ik ook mijn natte kleren kunnen uit doen en iest droogs aangetrokken en ook veranderd van schoenen.
Dit was het dan voor dit avontuur. Ik bedank iedereen voor de reacties op fb enzo en ook Greet om dat ik dit nog eens kon en mocht doen. Die zal wel heel blij zijn dat hare nieuwe man terug thuis zal zijn.