Polen 2019

Het vertrek

Dinsdag 25 juni
Met enige vertraging, wegens familiale omstandigheden, zijn we dan toch vertrokken richting Polen. Vandaag reden we bij temperaturen van op zijn heetst 41°C tot Bad Eilsen een kleine plaats ergens voor Hannover waar we overnachtten. We wilden er iets gaan eten maar wat dat betreft hadden we pech, enkel de pizzeria was open,… dus pizza.
Woensdag 26 juni
’s Morgens vertrokken we na het ontbijt verder richting Poznan, onze eerste echte stop in Polen. Na een tweede dag van de ene file in de andere, we zijn de tel intussen kwijtgeraakt, arriveerden we pas in de late namiddag op onze bestemming. We checkten in op Camping Malta voor de volgende 2 nachten. Na het eten wandelden we eventjes tot aan het meer om de omgeving te verkennen en verder brachten we de avond rustig op de camping door.

Poznan

Donderdag 27 juni
We haalden de fietsen van de mobilhome om naar de stad te rijden. Het is een tochtje van ongeveer 5 km enkel waarvan de eerste kilometers langs een mooi aangelegd fietspad langs het meer lopen.
Poznan is levendige stad. Eerst hangen we de fietsen ergens vast om dan te voet verder op verkenning te gaan. We komen terecht in een grote winkelstraat, verder ontdekken we een klein kerkje van de methodische geloofsgemeenschap en dan staan we plots aan de ingang van een groot park. Het park lijkt gelegen rond een oude gerenoveerde fabriek. In de voormalige fabrieksgebouwen waren een kunstgalerij, diverse eetgelegenheden, en een groot winkelcentrum ondergebracht.
Vermits we eigenlijk verder op zoek waren naar de Grote Markt en het oudere stadsgedeelte met pastelgekleurde gevels gingen we terug naar onze fietsen en reden we een 3-tal km verder en vonden daar wat we zochten. De Grote Markt met daarrond de herenhuizen, het mooie stadhuis,… Verder zochten we nog enkele geocaches in de stad en tijdens deze wandeltocht bezochten we nog even de kathedraal. Van buiten ziet die site er imposant uit, maar binnenin viel hij een beetje tegen, zeker na de vorige kerk (jezuïeten) die we elders in de stad hadden bezichtigd en die wel rijkelijk was versierd.

Biskupin 

Vrijdag 28 juni
We rijden verder richting Torun. Maar maken eerst nog een omweg via Biskupin.
In Biskupin bezochten we een archeologisch museum. Op deze plek werden resten van een prehistorische nederzetting gevonden. Dit alles werd gereconstrueerd. Het ging om ”lange huizen” waarin men woonde 6000 jaar geleden, ook werden resten van een nederzetting gevonden van 2700 jaar geleden. Ook werd nog een dorp uit de 10-11e eeuw gereconstrueerd. Een heel interessante tussenstop. Op een uurtje of 3 waren we hier wel rond, enkel spijtig dat de folders enkel eentalig Pools waren.
Na deze stop zetten we onze weg verder naar Torun en zetten ons daar op de camping. Aan de receptie vragen we informatie over de stad en over de afstand ernaartoe. Dit blijkt niet ver, dus we besluiten ’s anderendaags te voet naar het oude stadsgedeelte te gaan.

Torun

Zaterdag 29 juni
We gaan te voet de lange brug (± 1 km) over richting stadscentrum. Eerst en vooral gaan we op zoek naar het “live” Piernika museum (=perperkoek). Hier zou je zelf perperkoek kunnen maken. Blijkt dat er slechts 1 sessie per dag in het engels is voorzien, nl. die om 14 u en dat hiervoor voor vandaag al geen tickets meer beschikbaar zijn. Pech dus. Hadden we dat geweten, dan hadden we eerder online tickets kunnen bestellen… We wandelen verder en bezoeken het stadhuis met daarin gevestigd het museum, alsook klimmen we via de toren naar boven van waaruit we een zicht over de stad hebben.
Het huis van Copernicus, het huis met de ster, en veel andere mooie gebouwen doen de stad eer aan.
Om dan toch nog perperkoek te kunnen bakken bezochten we nog een ander perperkoekmuseum dat werd gevestigd in een oude peperkoekfabriek. Hier namen we ook deel aan een korte workshop waar we deeg mochten kneden, onze vorm kiezen, het deeg rollen, in de vorm plaatsen en uitsnijden. Nadien bezochten we de rest van het museum en tegen dat we rond waren waren onze koeken gebakken.
Tijdens de middag gingen we iets eten bij Pierogarnia, een zaak die ons op de camping was aangeraden om zijn typische Poolse gerechtjes “piecuchy” (soort deeg met vulling/dumpling) en voor we terugkeerden naar de camping moesten we langs Lenkiewicz, een ijscreemzaak waar men tot buiten stond aan te schuiven voor de heerlijke ijscreme en de vreselijk grote bollen die men kreeg!

Gdansk

Zondag 30 juni
Na het ontbijt opgekraamd en vertrokken richting Gdansk. In Gdansk aangekomen zochten we een camperplaats op ongeveer 3 km van de stad, vlakbij de sportgelegenheid van de universiteit waar ook de douches en toiletten door de camperaars kunnen gebruikt worden. Dit is iets verder gaan dan gewoonlijk, maar dat calculeren we dan maar in. Vermits het maar net na de middag is dat we hier aankwamen nemen we de fietsen en vertrekken we per fiets richting stadscentrum. In de namiddag doen we een eerste verkenning van het oude stadscentrum van Gdansk zoals het is heropgebouwd na de oorlog (dwz naar het voorbeeld van hoe het was in de 15e-16e eeuw). Toen we aan het water kwamen zagen we dat er allerhande waterspelen (à la ter land ter zee en in de lucht) aan de gang waren, was dit om de mensen op zondag te entertainen? Het was in elk geval een gezellige drukte daar.
Na onze wandeling door de stad reden we terug naar de mobilhome, waarna we nog de andere richting uit fietsten om enkele boodschappen te doen.
Maandag 1 juli
We hadden gepland om vandaag een geleide rondwandeling in het oude stadsdeel mee te doen met de “free walkative tour” (gele paraplu). De gids, Philippe, leidde ons van de gouden poort naar de nog oudere stadspoort die later werd gebruikt als gevangenis en nu dienst doet als ambermuseum. Daarna vervolgden we onze weg doorheen de Lange Markt, Gdansk heeft geen groot marktplein, maar een lange hoofdstraat van de gouden poort naar de groene poort. We hielden op onze weg door de stad nog stop bij o.a. het Arsenaal, de Neptunusfontein, de Fahrenheitthermometer – Fahrenheit is immers in Gdansk geboren, de H. Maria basiliek - de grootste bakstenen basiliek in Europa, een middeleeuwse kraanhuis om goederen tussen boten over te laden
Uiteindelijk eindigde de 3 uur durende tour aan het oude postkantoor waar de 2e wereldoorlog begon. Het verhaal hierover kregen we van de gids ook nog mee.
Omdat we in deze tour zoveel hadden opgestoken besloten we dan maar meteen om ook de namiddagtour om 15 uur die ons naar de scheepswerven leidde mee te doen. Inhoudelijk ging deze vooral over de periode tussen 1970 en 1990 met het ontstaan van Solidarnosc en de val van het communisme in Polen. Toch ook interessant om ook deze geschiedenis te horen vertellen van iemand die bepaalde zaken zelf nog als kind had gekend of meegemaakt.

Malbork

Dinsdag 2 juli
Vandaag vertrokken we in Gdansk naar Malbork, een rit van ongeveer anderhalf uur. We parkeren ineens op de camping vlak aan het kasteel Marienburg want we hebben gelezen dat een bezoek aan dit kasteel wel enige tijd in beslag neemt. Na het middageten trekken we even het stadscentrum in om een bankautomaat te zoeken waarna we ons naar de ticketverkoop van het kasteel begeven. Een lange rij mensen staat aan te schuiven en de moed zakt al bijna in onze schoenen. Gelukkig had ik buiten zoiets als een ticketautomaat zien staan en daar stond niemand. Wij daar dus onze ticketjes gekocht, nu nog de koptelefoontjes en aparaatjes voor de audiotour afhalen en we konden vertrekken.
Slot Mariënburg dateert oorspronkelijk van 1274 en is de grootste middeleeuwse bakstenen kasteel. De ridders van de teutoonsen orde waren er gevestigd. In de vroege jaren 1300 kwam de grootmeester zich hier vestigen in plaats van in Venetië. Naast het kasteel zijn de kapel, het paleis van de Grootmeester, de vertrekken van ridders en de kazernes te bezichtigen. Het kasteel bestaat uit drie delen die elk door hun uitgestrektheid verbazen: het Hoge Kasteel dat uit 4,5 miljoen bakstenen bestaat, met daarin een kapittelzaal, schatkamer, immense eetzaal, Onze-Lieve-Vrouwe kerk en de St. Anna’s kapel, waar de Grote Meesters zijn begraven. Het Midden Kasteel heeft het Grote Refectorium en deze mooie eetzaal behoort tot de meest indrukwekkende seculiere interieurs van Europa. Ook is hier het Paleis van de Grote Meester, de kapel van St. Bartolomeüs en de Infirmerie voor bejaarde en zieke broeders. Het Lage Kasteel heeft ten slotte een arsenaal, klokkengieterij, stallen, brouwerij en de Sint-Laurentius kerk. Het geheel is omgeven door uitgestrekte slotgrachten en ringen van verdedigingsmuren, die uiterst angstaanjagend waren voor de ridders van toen. Een belangrijk troef van deze plaats is dat de hier uitgevoerde restauratiewerkzaamheden een mooi voorbeeld zijn voor hoe de moderne leer van de monumentenzorg zich heeft ontwikkeld. Het kasteel heeft veel afgezien tijdens oorlogen in de 13e- 14e eeuw, maar werd de laatste 200 jaar gerestaureerd. Tijdens W.O. 2 echter werden weerom serieuze vernielingen aangericht die later zo goed mogelijk werden gerestaureerd.
Het gebruik van de audiogids is echt een aanrader in dit kasteel. Zeer duidelijk ingesproken en telkens wanneer je de volgende kamer ingaat begint hij terug in je oor te praten. 3 uur en half heb je zeker wel nodig als je het hele kasteel wil bezichtigen, (waarschijnlijk een half uurtje langer als je ook nog de toren opgaat). Wij hebben dan ook nergens getreuzeld.  

Buczyniec en Wolfschanze

Woensdag 3 juli
Vandaag reden we via een tussenstop aan de scheepslift in Buczyniec, een van de liften op het Elblag-Ostrada kanaal. Het kanaal overbrugt 48 km en de lift bestaat uit een systeem van hellende vlakken waarbij de boten over rails worden verplaatst die zorgen voor de overbrugging van het hoogteverschil van 100 meter. In totaal worden 5 hellende vlakken overwonnen. Het kanaal wordt nu enkel nog bevaren voor het toerisme.
Na deze stop rijden we verder naar onze volgende stop, nl. de Wolfschanze, het bunkercomplex waar Hitler en zijn staf tijdens de 2e wereldoorlog hun commandocentrum had. Het was een groot complex met vele immens grote bunkers waarvan de meeste metersdikke muren en daken hadden die verscholen lagen in een bos. Spijtig dat je de binnenkanten niet meer zou kunnen bezoeken want praktisch alle megagrote bunkers waren stukgeschoten of gebombardeerd. In een van deze bunkers werd door een groep officieren in 1944 een bomaanslag op Hitler gepleegd waarbij deze slechts lichtgewond werd.
Op de parking van dit complex waren voldoende voorzieningen om hier te blijven overnachten.

​Bialowieza, oerbos

Donderdag 4 juli
We vertrokken van de Wolfschanze richting oerbos Bialowieza, een nationaal park vlak aan de grens met Wit-Rusland. Normaal zouden we een rit van een uurtje of 4 voor de boeg hebben, maar door aldoor wegenwerken tegen te komen is deze rit uitgelopen tot bijna het dubbele hiervan.
Na geïnstalleerd te zijn op een kleine camping, uitgebaat door een oud maar zeer vriendelijk vrouwtje, wandelden we even richting toeristeninfo om daar al even te horen wat we ’s anderendaags konden doen. Onderweg horen we ineens vlaams spreken achter ons, de eerste belgen die we tegenkomen sinds ons vertrek. Nog even informatie uitwisselen waar hier lekker eten en drinken te vinden is natuurlijk…
Vrijdag 5 juli
Vandaag hadden we een wandeling in de bossen in de omgeving gepland. Vermits we geen gegidste wandeling hadden kunnen vastkrijgen gingen we dan maar op onszelf. Op de camping bestudeerden we nog even de kaart met wandel- en fietsroutes van de omgeving, maar we beslisten vervolgens om op basis van de geocaches en wandelgps een tour te stappen dit ondanks het natte weer vandaag. We schrokken ervan hoe kort dit dorp gelegen is tegen de grens met Wit-Rusland. Na een 4-tal km stappen waren we nog maar een 50 m verwijderd van de grenspost. We maakten dan maar rechtsomkeer en draaiden een beetje verder een bospad in. De grens oversteken konden we immers niet. Buiten onze identiteitskaarten hadden we geen paspoorten bij, alsook geen visum. Dat laatste kan je kopen aan de grens naar het schijnt, maar de paspoorten was een ander probleem.
Toen we het bospad indraaiden en volgden liep dit ook nog een tijdje richting grens, waardoor Stefan zich al enigszins ongerust begon te maken, maar toch maakte het net op tijd een flinke bocht in de andere richting zodat we van de grens wegstapten. Na enige tijd kwamen we een oud spoorwegstationnetje tegen dat was omgebouwd tot een restaurant en de wagons waren blijkbaar omgebouwd tot overnachtingsplaatsen. Hier dronken we iets om ons op te warmen.
Daarna stapten we verder om nog caches te zoeken , zowel in het bos als terug richting het dorp waar we een orthodoxe kerk passeerden en daarna een groot park in wandelden. Half de namiddag gingen we nog ergens een soepje eten alvorens terug te keren naar de mobilhome. In totaal hadden we 25 km in onze benen. ’s Avonds zijn we nog het dorp ingegaan om iets te gaan eten wat het totaal op ongeveer 8,5 km bracht voor vandaag.

De rit naar Warschau

Zaterdag 6 juli
Rit van Bialowieza naar Warschau. Deze lange rit nam een groot deel van onze dag in beslag. Eens op de camping aan de rand van de stad aangekomen deden we een klein handwasje en buiten een avondwandeling in de omgeving hielden we de rest van de dag rust. Het weer zit echter niet mee, hopelijk is het morgen droog.

Warschau

Zondag 7 juli
Vandaag hadden we nog eens een “free walking tour” met de gele paraplu op het programma staan om 10 u in de voormiddag. Deze keer hadden we gekozen voor de ‘Joodse tour’, ondermeer omdat vroeger 30% van de bevolking van Warschau joods was. Warschau was de europese stad met het hoogst aantal poolse inwoners. WO II heeft hierin verandering gebracht. We vertrokken te voet vanop de camping om 9 u, doch tot het beginpunt bleek 6 km gaan te zijn. Na een uurtje flink doorstappen waren we net op tijd voor de start van de tour. We liepen vervolgens met de gids van aan de ‘all saints’ kerk, in deze kerk werden tijdens WO II vele joden verborgen, tot aan de synagoge vlakbij. Deze synagoge is 1 van de 2 nog actieve synagoges in Warschau, de andere 4 zijn omgevormd tot een museum of dergelijke. Na WO II werden bijna alle synagoges in Warschau vernietigd, er waren er namelijk vroeger ongeveer 400.
Verder bezochten we nog een aantal gedenktekens die stille getuigen zijn van het joodse ghetto dat hier tijdens WO II was, zoals de gedenkplaat met de plattegrond, de grens waar de muur rond het ghetto heeft gestaan en de pijlers van de voetgangersbrug die de 2 delen van het ghetto met elkaar verbond. Verder aanhoorden we het verhaal van Irena Sendler, een dame die destijds vele joodse kinderen uit het ghetto heeft gesmokkeld en aldus gered. De tour eindigde bij het joodse museum waar vlak na WO II een monument is opgericht ter nagedachtenis van alle joodse slachtoffers die de gruwel van de holocaust niet overleefden.
In de namiddag bezochten we op eigen houtje een deel van het oude centrum van Warschau. We zagen allerlei gebouwen, waaronder het Koning Jan III paleis in Wilanow, het koninklijk kasteel en het presidentieel paleis. Tegen de avond gingen we terug richting camping. Op onze terugweg konden we nog de communistische grandeur aanschouwen van het paleis van Cultuur en Wetenschap, het grootste gebouw in Polen.
Maandag 8 juli
Vooraleer te vertrekken uit Warschau hadden we beslist om ook de andere oever van de rivier nog te bezoeken. Hiervoor namen we deel aan de ‘alternatieve tour’ met de gele paraplu. Deze tour loopt door het district Praga op de rechteroever van de stad. Dit district staat bekend als zijnde multicultureel en onaangeroerd door Wereldoorlog II. Je ziet hier katholieke en orthodoxe kerken alsook joodse synagogen. Verder zagen we oude gebouwen die bijna vervielen, maar ook plekken zogenaamde achtertuinen of pleintjes die gemeenschappelijk waren en vaak aan hun lot over gelaten werden. Ook zagen we een aantal voorbeelden van ‘street art’ en de kleine lokale handelaars. Het district staat ook gekend op verschillende plekken als zijnde niet veilig na het donker.
Na WO II werden ook de grote betonnen appartementsblokken bijgebouwen waarvan het grootste kort bij het station, van 504m lang dat 2500 mensen huisvestte. Door zulk een gedrocht neer te zetten, zagen de russen die toekwamen niet welke armoede achter dit blok schuilde.
Na deze tour reden we verder naar Sandomierz.

Sandomierz en Sanok

Dinsdag 9 juli
We bezochten het dorpje Sandomierz en tijdens ons bezoek aan het dorp kwamen we erbij uit waarom het zo bekend is. Blijkbaar is paus Johannes Paulus II hier ooit op bezoek geweest en is er speciaal daarvoor een grote weide aangelegd om alles mensen te kunnen plaatsen die de openluchtmisviering kwamen bijwonen. Verder was het een klein stadje, nog in vrij oorspronkelijke staat en met zijn stadhuis, kathedraal, kerken, synagoge …, maar zo klein dat we snel rondgewandeld waren en beslisten om door te rijden naar het openluchtmuseum Sanksen in Sanok. De rit hiernaartoe duurde wel iets langer dan gedacht zodat we nog maar net 2 uurtjes hadden om het museum te bezoeken. Spijtig genoeg waren er niet veel huizen open om ook binnen een kijkje te nemen, of waren er, op de bakker na, geen demonstraties van oude ambachten. Verder waren er wel mooie oude huizen, kerken, industrieel materieel, herenhuis met stal, e.d. te zien uit verschillende streken en tijden in Polen. Dit openluchtmuseum was een beetje vergelijkbaar met Bokrijk bij ons.
Na ons bezoek hieraan reden we toch nog verder naar Krakau. We hoopten nog tijdig op de camping daar te geraken. Het werd echter al laat en toen we aankwamen was de camping volzet. Ook op de parking mochten we niet blijven staan om te slapen. Dus terug de mobilhome in en op de gps een andere camping gezocht. Intussen was het 22u. Hier was gelukkig nog wel een plaatsje. Dus snel in stilte de elektriciteit aansluiten, iets te eten maken en dan stilaan klaarmaken voor de nacht.

​Krakov

Woensdag 10 juli
Vandaag reden we met de fiets naar het oude stadscentrum. Voor de middag liepen we daar zelf al wat rond. Om 14 u hadden we een tour geboekt in de joodse buurt met de gids van de gele paraplu’s. Het was zeer interessant om weer wat meer over de historie van de joden in deze stad te leren. Na deze tour keerden we terug naar het oude stadscentrum waar we eerst iets gingen drinken, dan nog even ronddwaalden, maar ons dan ervan bewust werden dat het reeds 18 uur was intussen. Vermits we nog boodschappen moesten doen op onze terugweg naar de camping keerden we terug richting fietsen en vertrokken terug naar de camping.

Schindlers fabriek en zoutmijnen in Wieliczka

Donderdag 11 juli
Na het ontbijt hebben we ingepakt en zijn we naar het joodse ghetto gereden. We zochten daar een parkeerplaatsje om dan eerst daar in de straten en pleinen wat rond te lopen en caches te zoeken. Het plein dat het meest centraal lag was een plein waar een kunstwerk van allemaal stoelen stond om te gedenken dat van daaruit de joden tijdens WO II op transport werden gezet naar de concentratiekampen.
Vlak na de middag aten we een boterham en gingen we naar Oscar Schindler’s fabriek. We hadden immers ingeschreven voor een begeleide tour hier. Deze tour was de eerste van de gele paraplu’s die echt tegenviel. De groep was veel te groot t.o.v. de ruimtes waarin de uitleg moest worden gegeven. ¾ van de tijd hoorde of verstond je de uitleg niet als je de pech had niet vlak bij de gids te staan. Verder was dit bezoek niet echt wat we ervan verwacht hadden, wij hadden verwacht (een deel van) de fabriek te zien en meer over het leven in de fabriek, doch Schindler’s fabriek is omgevormd tot een museum over WO II en het leven tijdens WO II in Polen. In de echte fabriek van vroeger zijn we trouwens ook niet geweest want daar is tegenwoordig het museum van hedendaagse kunst gehuisvest
Hierna verlieten we Krakau en reden we naar onze volgende bestemming, nl. de zoutmijnen van Wieliczka met de bedoeling deze ’s anderendaags ’s morgens te kunnen bezoeken. Daar aangekomen viel het blijkbaar nogal mee van drukte. We vonden zeer snel een overnachtingsplaats op een camperparking op amper 200 m van de mijn. We wilden al tickets gaan kopen voor ’s anderendaags maar konden nog tickets kopen voor de rondleiding van 17u30. M.a.w. we moesten maar een uurtje wachten en de rondleiding zou ongeveer 3 uur duren.
Het winnen van zout uit deze mijn werd voor het eerst vermeld in geschriften van 1044. De gangen zijn zo’n 300 km lang, 135 m diep, 387 treden naar beneden tot aan level 1 later volgden er nog…
We gingen langs gangen, sassen, zalen e.d. met mooi uitgehouwde beeldhouwwerken. In de mijn bevinden zich een 40-tal kapellen waar de mijnwerkers konden bidden voor een behouden werkdag. In de mijn werken hield immers altijd opnieuw weer risico’s in.
Ook een soort kathedraal bevindt zich ondergronds. Deze is nog steeds actief; er worden wekelijks missen opgedragen. Alsook een kuuroord als een restaurant zijn gelegen op ongeveer 101 m onder de grond. De tour die wij deden was ongeveer 3,5 km lang en volgens onze gids zouden we amper 1 % van de ganse mijn hebben gezien. Onvoorstelbaar hoe immens groot die moet zijn!

Auswitch

Vrijdag 12 juli
Vanochtend vroeg vertrokken we richting Auschwitz. Ondanks de files onderweg waren we tamelijk goed op tijd daar en was het geen probleem om nog ticketten te kopen zonder in ellenlange wachtrijen te moeten staan. We konden mee met de gids om 10u45 voor de tour in Auschwitz I. Auschitz I werd ingericht/gebouwd in een voormalige poolse legerkazerne. Dus deze gebouwen bestonden grotendeels reeds. Nadien toen er meer en meer gevangenen kwamen werden Auschwitz II en Birkenau en zelfs Auschwitz III een aantal km verderop gebouwd. Enkel Auschwitz III had geen gasovens en is daarom na de oorlog volledig ontmanteld.
De rondleiding door Auschwitz I was wel heftig. In sommige kamers lagen nog gevonden spullen van de slachtoffers van die tijd zoals 40 kg brillen, een hele vitrinekast vol kinderschoenen, koffers, een hele vitrinekast vol afgeschoren haar van gevangenen (15 ton), van dit haar werden er matten en dekens geweven die dan verkocht werden in Duitsland, persoonlijke materialen zoals haarborstels, potten en pannen, tandenborstels deze werden gedesinfecteerd en later ook weer verkocht aan de Duitse bevolking evenals de kledij van de vermoorde joden.
Na het eerste deel van de rondleiding gingen we met de bus naar Auschwitz II-Birkenau waar we de sporen zagen liggen en nog heel wat stenen barakken stonden. De meeste houten barakken waren na de oorlog afgebroken om in de steden voor de heropbouw te gebruiken. Enkele barakken konden we nog bezichtigen. Aan de hand hiervan kregen we ook een idee van de leefomstandigheden in deze kampen. Achterin dit kamp lagen de ruïnes van de door de duitsers zelf opgeblazen gasovens met daartussenin een groot modern monument met in 22 talen eenzelfde boodschap dat de mens zou moeten waarschuwen om deze gruwel nooit te laten herhalen.
Na deze heftige dag vingen we toch nog de rit aan richting Wroclaw waar we overnachten op de officiële camping van de stad, gelegen aan het oude olympische stadion.  

​Wroclaw

Zaterdag 13 juli
Na het ontbijt nemen we de tram die ons in geen kwartier tijd naar het historische centrum van de stad brengt. Hier wandelen we wat rond, bezichtigen het marktplein met het raadhuis en de mooie gevels van de patriciërswoningen. Verder verkennen we de stad al geocachend en zo ontdekken we her en der de kaboutertjes die in de straten zijn geplaatst en die Wroclaw typeren. Omdat het weer zeer wisselvallig is, waren we regelmatig verplicht een terrasje te gaan doen. In de namiddag zijn we plots een pannenkoekenbar binnengesprongen waar we net voorbij liepen toen het begon te gieten. Toeval wou dat die mensen hun zaak de eerste dag open was. Pancakes allerhande waren er te verkrijgen, zoute, zoete,… niet de pannenkoeken zoals wij die kennen, maar een stapeltje amerikaanse pancakes met het gekozen beleg. Lekker was het wel!
Toen de regen wat was geminderd zijn we dan maar naar de tram gegaan en terug richting de camping gespoord.
Zondag 14 juli
Weer of geen weer, vandaag namen we nogmaals de tram richting centrum van de stad en al geocachend verkenden we een ander deel van de stad. We kwamen voorbij o.a. de kathedraal, waar de kerkdienst aan de gang was, alsook andere gebouwen waarvan we vermoeden dat ze van enig belang waren, aan de architectuur te zien. Rond de middag brak de zon eindelijk door de regenwolken en werd het beter weer. We reden terug naar de camping en wandelden daar nog een tour op het voormalige olympische terrein, blijkbaar ooit heeft Hitler dit laten bouwen tijdens wereld oorlog alsook het aangrenzende park om ook daar nog een paar geocaches te zoeken.

Opweg naar Tsjechië

Maandag 15 juli
Vandaag zijn we vanuit Wroclaw vertrokken richting Tjechië, Dolni Kalna, naar Camping de Sprookjesmolen, een gezellige camping waar we al 2 x een paar dagen hadden verbleven enkele jaren geleden die wordt uitgebaat door een Nederlands gezin, en waar we dus veel van onze noorderburen terugvinden, maar naar waar intussen ook al een aantal Belgen de weg hebben gevonden. Hier willen we nog enkele dagen relaxen, hopelijk met goed weer, vooraleer terug richting huis te rijden.
Tijdens onze rit deden we nog een tussenstop in Swidnica waar we de Vredeskerk gingen bezichtigen. Deze kerk ziet er van buiten niet uit zoals een gewone kerk. Ze is gebouwd in 1657 als een lutherse kerk (de lutheranen hadden veel kerkgebouwen moeten afstaan aan de rooms-katholieken tijdens de 30-jarige oorlog die net voorbij was) Enkele voorwaarden om deze kerk te bouwen, waren de locatie (buiten de stadsmuren); ze mocht niet op een kerkgebouw lijken (niet met de klassieke klokketoren) en niet in steen zijn en binnen het jaar gebouwd zijn. Ze werd dus in hout gebouwd en was binnen de 10 maanden gebouwd. De kerk is echter binnenin een pareltje met barok vakwerk. Er passen 7500 mensen in en er zijn 3000 zitplaatsen. Ze zit vol met mooi houtsnijwerk en schilderwerk. Sinds 1707 werd er ook een toren naast de kerk gebouwd met klokken, een nieuwe conventie maakte dit mogelijk. Intussen zijn er restauraties aan de gang sinds 1992. We wisten niet waar eerst kijken in deze kerk.
Na het bezoek aan deze kerk dronken we nog iets in het Barokcafé, gelegen op de hoek vlak aan de kerk. Een lekker stuk appeltaart met een verse kruidenthee of koffie kon ons wel smaken om ons laatste Poolse Zlotty’s op te krijgen!
Hierna zetten we onze rit verder naar Dolni Kalna in Tjechië. We kwamen aanrijden langs de kleine wegen door de bergen en kregen enkele malen te maken met (dezelfde) omleiding alvorens onze bestemming te bereiken. Daar aangekomen was de ontvangst alweer zeer hartelijk.
Op maandagavond konden we op de camping hamburgers met frietjes eten, dus koken hoefden we vandaag niet.
​Dinsdag 16 juli
Omdat het weer vandaag tegenviel, fris, bewolkt, dreigende regenwolken, bleven we in de voormiddag rustig op de camping maar na de middag trokken we er toch op uit om een wandeling in de heuvels te maken achter de camping. Dit al geocachend natuurlijk! Tegen dat we terug waren was de zon er ook en hebben we nog tot een eind in de avond buiten samen met andere gasten zitten buurten.
Woensdag 17 juli
Ikzelf voelde me niet zo goed vandaag, dus we besloten er een lui dagje van te maken. Eigenlijk de eerste echt luie dag van de hele vakantie. Omdat we cash geld (tjechische kronen) nodig zouden hebben bij het uitchecken van de camping besloot Stefan om met de fiets naar de dichtstbijzijnde bankautomaat te rijden. Die was dus een dorp verder. Alles bijeen werd het een fietstochtje van 20 km. Berg op en af…
Donderdag 18 juli
Stilzitten is niet ons sterkste punt, dus vandaag reden we naar Krkonose waar een wandelpad op een hoogte van 23,8 m en soort uitkijktoren in de bomen is gebouwd. Totale lengte van het pad 2180 m, lengte van het pad in de toren 885 m, hoogte van de toren 45,5 m. Nadat we naar boven waren gewandeld, nog even geocaches in de buurt hadden gezocht, zijn we nog even doorgereden naar Trutnov. Daar hebben we ook nog even door het plaatsje gewandeld, doch hier was niet echt veel te zien leek ons.
Nog een paar boodschappen doen en dan terug naar de camping.